Burada konuşan Erdoğan, özetle şu bildirileri verdi:
MEDENİYET KAVŞAĞI TÜRKİYE: Mükafata layık görülen Odunpazarı Çağdaş Müzesi, Antakya Medeniyetler Korosu, Hisart Canlı Tarih ve Diaroma Müzesi, Mim Sanat Akademisi, İstanbul Grafik Sanatlar Müzesi’ni kuran sanat ve sanatçı dostlarını cani gönülden tebrik ediyorum. Tarih boyunca medeniyetlerin kavşağında yer almış bir ülkede yaşıyoruz. Tek başına bir paha olan İstanbul’un yanında Hatay, Kayseri, Ürgün, Hasankeyf, Hattuşaş’a kadar ülkemizin dört bir tarafında medeniyete beşiklik yapmış olan yerlerimiz var.
İHMAL EDİYORUZ: Kültürümüze ve kültür mirasımıza hakkıyla sahip çıkma noktasında önemli külfetler yaşadık. Bir devir ülkemizin kültür sanat dünyasını esir alan kısır ve bağnaz bakış açısı, binlerce yıllık medeniyet mirasımıza da sırtını döndü. Kültürle ilgili tartışmalarda maalesef o kültürün taşıyıcısı olan lisanı ihmal ediyoruz. Caddelerde dolaştığınız vakit, dükkanlara, marketlere baktığınızda bizim lisan nerede? Değişik şeyler var tabelalarda. Ulusal kimliğimizin, hafızamızın nişanesi olan Türkçeye hak ettiği ihtimamı (özen) göstermiyoruz. Lisanda sadeleştirme niyetiyle çıkılan yolda, Türkçemiz tarihimizin en büyük söz katliamına maruz bırakılmıştır. Asırlar boyunca kullana kullana Türkçeleştirdiğimiz sözlere getirilen yasaklar, lisanımızı yabancı boyunduruğundan kurtarmaya yetmemiştir. Aksine, lisan cellatlarının eliyle lisanımız Gazi’nin sözüyle bir çıkmaza saplanmıştır. Boşluğu bir devir Fransızca, son devirde de İngilizce kökenli tabirler doldurmuştur.
TOPLUMSAL MEDYA ELEŞTİRİSİ: Bugün gelinen noktada, gençler bir asır evvel vefat eden dedelerinin mezar taşını dahi okuyup, anlayamaz durumdadır. Üniversite mezunu insanlarımız, 80 sene önce yazılan yapıtları okurken zorluk çekiyor. Birçok insan bırakın Yahya Kemal’i, Ömer Seyfettin, Fuat Köprülü, Necip Fazıl’ı, Peyami Safa’yı, Tanpınar’ı dahi kelamlık yardımı olmadan anlayamıyor. Bu vahim tablo, son yıllarda kullanımı giderek yaygınlaşan toplumsal medya lisanı ve plaza lisanı ile daha da kötüleşmektedir. Forward etmek, set etmek, aksiyon almak üzere ne İngilizceye ne de Türkçe’ye uyan bir lisan ortaya çıkmıştır. Ne olduğu bilinmeyen harf yığınları toplumsal medyayı istila etmiştir. Lisanda müstevlilerin adeta mahkumu durumundayız. Bizim bir kültür davamız varsa işte öncelikle Türkçe’den başlamamız gerekiyor. Lisanımıza sahip çıktığımız ölçüde kültürümüze, kimliğimize, tarihimize sahip çıkabileceğimize inanıyorum. Bu mevzuda siyasetçilerden, bilim adamlarımıza, gazetecilerden üniversite hocalarımıza, ailelerden öğretmenlerimize kadar birçok bölüme kıymetli misyonlar düşüyor.
Milliyet