– Transfer devrini sormak istiyorum. Fenerbahçe, Mesut Özil ve İrfan Can Kahveci’yi takımına kattı. Siz neler söylersiniz transfer periyodu için?
Ali Koç, Türk futbolu için çok büyük bir baht. Biraz da fazla gerçekçi olarak geldi Türk futboluna. Hatta o muvaffakiyetteki bir iş adamının genel manada kendi duygusallığını yaşamadığını görüyoruz. İş adamları ekseriyetle “aman risk almayayım, bütün gruplar bizim” yaklaşımında bulunuyor. Ali Koç iyi bir Fenerbahçeli. Kendi iş hayatındaki gerçekçiliği de “Türk sporuna getireyim” dedi. Geldiği yıl, “kulüplerimiz batmıştır. İflas etmiştir. Sürdürülebilir değildir şu anki durum. Bu minvalde biz kendi gerçek öz kaynaklarımızla dönmek zorundayız. Ben bugün Ali Koç olarak, muhakkak beklentilere tahminen yanıt verebilirim fakat bu hakikat olmaz. Kulüplerin kendi kaynaklarıyla dönmesi lazım. Bütçeleri ufaltıp, bu Avrupa’daki FFP ile ilgili önlemleri almamız lazım” dedi.
‘O devir transfer sınırlamasını bir tek F.Bahçe yaşadı’
O minvalde transferler yaptı. Tüm Türkiye güldü. Herkes güldü lakin. Yapmış olduğu transfer maliyetleri beklentilerin çok altında olduğu için risk almış oldu. Gerçekten sonuçlar da ona bağlı olarak çok berbat geldi. Fenerbahçe tarihinin akıl almaz sonuçları, küme düşme çizgisinden son dört haftada çıktı Fenerbahçe. Bir sene sonra ısrar etti. Tekrar o minvalde dalga geçildi. Bir tek Vedat Muriqi’yi almışlardı. Devre ortası da bir oyuncu aldırmadılar. Türkiye’de transfer sınırlamasını, bir oyuncu aldırmamaya dahi tek yaşayan kulüp Fenerbahçe’ydi. “Sol beke gereksinimim var benim” dedi ikinci yarı devre ortasında. Türkiye’deki bütün kulüplere “senin limitin var, Fenerbahçe senin yok” dediler. O da döndü dedi ki; “bakın rekabetimiz olsun. Rekabet bizi geliştirir. Eyvallah lakin burada bir kulübün önünü keserek yahut kendince bir neden yaratıp onun hakkını gasp ederseniz ben de bu prosedürlerin ne halde yapıldığını bilmiyor değilim. Yaparım! Lakin bu hakikat değil.”
‘Şimdi de ‘Nasıl alıyorsun?’ diyorlar’
Zira Türk futbolunun son 10 yılda aldığı puanlara baktığın vakit, ulusal ekipler da ortada. Facia. Kulüpler üzerinde de facia. Bu sene şampiyon olan kadronun ön eleme oynama mümkünlüğü var. O kadar tabanın tabanına vurduk. “Bu değiştirilmeli” dedi, herkes güldü adama. “Hay hay sorun yok” dedi. Para verdi. Artık de “nasıl alıyorsun” diyorlar. Ben daima bunu söylerim. Taraflı bakmaz, objektif geriye çekilip baktığın vakit…
‘Problem rekabet anlayışında’
Türkiye’deki en büyük sorun, rekabet anlayışında. Herkes “ben kazanayım, nasıl kazanıyorsam, kazanayım. Kurallar ve sonuçlar yalnızca benim lehime gelişsin” istiyor. Mesela “bir tek ben transfer yapayım. Bir tek ben şampiyon olayım, bir tek ben kazanayım. Bir tek ben Şampiyonlar Ligi’ne gideyim” daima ben ben. Bunu en az 5-6 kulüp deyince, kendi topluluklarına da bu vaatlerden ötürü sorumlu hissedince, kendi topluluklarına başarısız oldukları vakit hatalıyı diğeri gösteriyorlar. “Ben yapardım lakin onun yüzünden olamadım. Ben şampiyon olamadım ama” falan üzere.
‘Ali Koç, F.Bahçe’nin 500 milyon dolar borcunu bugün kapatır’
O yüzden transferlere geldiğin vakit, Fenerbahçe alışılagelmişin dışında son iki yıldır, iyi dönem geçirdi. Orada Ali Koç’tan beklenen katkıyı gördü. Hatta ben hala yüzde bir verdiğini düşünüyorum. Artık tevazu göstermeyelim. Ali Koç diyorsun. Fazla tevazu gösterince de gerçek sanıyorlar. Açık konuşalım. Duş alırken ne kazanıyordur mesela. Anlaşılan lisan, gerçekler acıdır. Bu adamcağız gerçekleri söyledi güldünüz. Pekala “nedir” dedi. Al. Bu sefer de “nasıl alıyor” diyorlar. Ali Koç bugün, Fenerbahçe’nin 500 milyon dolar borcunu bir saniyede kapatır. Şöyle olur yani, abartmıyorum. Arar, “evet kapatın” der. Adam bu aslında. Adam fazla tevazu sahibi olunca, biz başımıza nazaran takılmaya başladık. Bunlar olağan.
‘Ali Koç için transfer “Bu 700 milyon euro mu? Verdim!”
Yalnızca herkes açısından gerçeği masaya koydu. Dedi ki, “Ben de bugün burada, geçiciyim. Bu kulüpler liderlere, bireylere bağlı kalmasın kendi ayakları üzerinde dönsün. Sürdürülebilir muvaffakiyetleri taraftar yaşasın. Galatasaray, Trabzonspor, Beşiktaş yaşasın. Rekabeti orada yapalım. Lakin hani mali tablolar sürdürülebilir olsun. Yoksa Ali Koç için transfer, diyorum ki bak, “bu 700 milyon euro mu? Verdim” o vakit ne diyeceksin. “Nereden mi” diyeceksin. Çok komik yani. O yüzden Fenerbahçe’nin imkanlarıyla ilgili sorgulama yapılması, trajikomik yani. Onu sorguluyorsan sen, öteki kulüplere ne diyeceksin. Türkiye’deki reklam pastasının, 3’te 1’i midir Koç Holding. Gerçek baktığında, bir sponsora muharrir adam 300 milyon TL, ne yapacaksın. Ne diyeceksin?
– Mesut Özil transferine çok sevindiniz mi neler düşündünüz ?
Sevindim. İmza merasimine de Lider davet etti, ben gittim. Çok etkiledi beni. Dürüst bir çocuk. Verimliliğini bilemezsin. Real Madrid, Barcelona dünyanın en büyük yıldızlarını alıyor. Olmuyor, tutmuyor performans manasında. Mesut geldi. Çok yetenekli, çok maharetli bir çocuk. Fenerbahçe’ye geldi, o yetenekleri mukabilinde performans verecek mi? Garantisi yok. Belirli olmaz lakin duruşu, tutumu… Öncesinden ben onun bilhassa bir Filistin sorununda, bir de Uygur Türkleri probleminde koyduğu tutumdan mütevellit bilhassa Almanya, Arsenal kulübü lideri tarafından nasıl bir hal alındığını, nasıl bir durumu maruz kaldığını biliyoruz. Çok kararlı bir çocuk. Egosuz, komplekssiz ondan etkilendim.
‘Böyle futbolcularla eser kıymetleniyor’
İnşallah burada da sakatlıksız, kazasız, belasız spor hayatına devam eder. Zira gelmesiyle birlikte milletlerarası ajanslar dahil bundan bahseder olunca, bizim buradaki eserimiz değerleniyor. Galatasaray bir periyot Drogba’yı falan getirdi. Sneijder’i getirdi. Artık Beşiktaş Pepe’yi getirdi. Bu türlü olduğu vakit eser değerleniyor. O vakit bu eseri daha değerliye satıyorsun. Kulüplerimizin gelirleri, kendi ölçeklerinde artıyor oluyor. Sporun tamamına katkısı oluyor, bu tip transferlerin. İnşallah beklentileri de karşılar. Kendi eserimiz. Konuta gidiyoruz. Ne seyrediyoruz? Maç seyrediyoruz yani. Pandemide hele.
– Hafta sonu derbi oynanacak. Fenerbahçe’nin mutlak kazanması gerekiyor bu derbiyi. Zira makûs sonuçlar almıştı derbilerde. Bu hafta iki grup da 3 puanı aldı. Fenerbahçe güç da bir maç geçirdi. Derbide ne olur?
Bilgilere bakacak olursak Galatasaray bana nazaran bir adım daha önde. Fatih Hoca müthiş deneyimli. Ülkemizin yetiştirdiği en kıymetli, en değerli hocalardan biri. Çok deneyimli, ligi inanılmaz iyi biliyor. Geçen seneyi saymazsak, son iki yılın şampiyonu. Şampiyon olmasından mütevellit, Şampiyonlar Ligi’ne kurdular o kadroyu. “Türkiye Ligi bir tarafa, Şampiyonlar Ligi’nde başarılı olayım” dedi. Feghouliler, Belhandalar falan onların geldiği transferler… O takımda muhakkak bir iskelet oluştu. Artık Muslera döndü. Türkiye’nin en iyi kalecisi. Marcao ve Luyindama orada stoperler olarak çok tesirli. Çok oturmuş birbirlerini tanıyorlar. Feghouli, Belhanda’sı… Ben Babel hayranıyım. Beşiktaş’tan beri çok dayanılmaz bir oyuncu. Babel’in varlığı başlı başına bir risktir. Bir grubun defansını çıkartmaz eksiksiz yani. İki hafta evvel Malatya deplasmanında da 88’de Galatasaray’ın golünü attı.
‘Derbide favori Galatasaray’
Galatasaray iyi bir grup. Düzgün oynayan bir grup. 20 yıldan beri de Kadıköy’de kazanamıyorlardı. Geçen sene o ruhsal eşiği aştılar. En azından artık Galatasaray, Kadıköy’e giderken o geçmişten kalan baskıyı hissetmeyecek. Seyirci yok. Daha evvelden deplasmanların, iç saha kadronun avantajı yok. Galatasaray’ı bir adım önde görüyorum. Onyekuru çok oldu orada. Ben Monaco’da oynamayan bir oyuncunun, gelip direk 11 başlayıp, bu kadar direk skora katkı verecek birebir tesirli. Hiç beklemiyordum. O da Fatih Hoca’nın bence mahareti. Oyuncuyu çok iyi tanıyor. Galatasaray’ın silahları var. Favori görüyorum.
‘Pelkas, Gustavo önemli eksik’
Fenerbahçe’ye gelince de; Allah için çok iyi takım. Lakin sonuçta maç cumartesi. Alana çıkacak 11 üzerinden değerlendirdiğinde önemli eksikler var. Bugün Mesut Özil, bir yıl futbol oynamamış. Maça hazır olma ihtimali sıfır. Maç eksiği var zira. İrfan Can Kahveci büyük bir silah ancak Fenerbahçe’nin bu dönem en çok performans aldığı oyuncusu Pelkas sakat. Sosa, geldiği günden bugüne form tutamadı. Etti mi sana, maçın skoruna tesir edecek 4 oyuncunun eksikliği. Artık bu 4. Gustavo, dizinde ödemden mütevellit, yetişse bile sağlıklı performans alma ihtimalin düşük.
‘Güzel bir maç bekliyorum’
Fenerbahçe devre ortası transferleriyle birlikte 20 oyuncu transfer etmiş bir kadro. O vakit ne mana çıkıyor? Birbirini hiç tanımayan, etmeyen 20 oyuncusu olan bir ekip. Birbirlerini tanımıyorlar ki aslında. Denizli maçına bakıyorsun. Fenerbahçe tarihinde hiç kaybetmediği kadar iç alanda maç kaybetti. İstatistikleri söylüyorum yani, Fenerbahçe’nin en büyük kalesi iç sahaydı. Deplasmanlarda başarısızdı. Artık tam aksisi oldu. Demek ki iç saha avantajından da bahsedemeyiz. Bu şu demek değil “dükkanı kapatalım, Fenerbahçe kaybeder” değil. Yani artık o İngiltere’den gelen bir oyuncu var. Samuel. Çok iyi bir oyuncu. Samatta’sı var orada, Valencia, Thiam’ı, Ozan’ı var. Hoş bir maç bekliyorum.
‘En büyük kaygım hakem’
Benim en büyük endişem; hakem faciası yaşanıyor Türkiye’de 20 yıldır. Federasyon Liderimiz Nihat Özdemir’i çok iyi tanırım. Asbaşkan Servet Yardımcı çok iyi tanırım. Pırlanta üzere beşerler. Sorumluluk almış beşerler. Maçları katlediyorlar. Şunu beceremiyorlar “ben iyi niyetle, eğitimini aldığım mesleği icra etmeye çalışayım. Onun forması kırmızıymış, onun forması lacivertmiş kıymetli değil. Velev ki acabası olan bir durumda teknoloji de geldi. Durduruyorum maçı geri sarıyorum hem de ağır, ağır.”
‘Hakemler maça acemi birliğindeki kumandan üzere çıkıyor’
Gördüğün şeyi yorumlamakta bile sorun yaşıyorsan o biraz abes de, üstte bekleyen şahıslara “baba sen ne diyorsun” diyorum. Buna karşın başarısızlar. Futbolu oynatmıyorlar. Hakem, oyunculardan gergin olacak. Maç başlayacak. Beden lisanına bak öncelikle. Mesela Avrupa’da bakarsın, güler. Oyuncuyla latife yapar. Mesela oyuncu “hocam faul değil” der. “Sen o denli zannediyorsun” dersin. Bizde acemi birliğindeki kumandan üzere. Adam samuray üzere, estetik olmuş üzere çıkıyor esasen. Ve Süleyman Hurma’nın çok hoş bir röportajı var. Tavsiye ediyorum. Kurduğu bir cümleyi söyleyeceğim size. “Avrupa’da da hakemler yanılgı yapıyor. Onu izah ediyorlar. Bugün bu hakem formsuz. İkiniz maç yapıyorsunuz, formsuz ya 3 tane senin aleyhine karar veriyor. 1 tane onun aleyhine karar veriyor. 4 tane senin lehine karar veriyor. 2 tane onun lehine karar veriyor. Fakat bir istikrar var. Niyeti arka değil, formsuz adam.
‘Facialar’
Türkiye’deki fark şu; hakem çıktığı maçta 90 dakika boyunca, bir ekibin lehine, bir grubun aleyhine kusur yapıyor. O vakit niyet bozuk. Bunun diğer izah edilebilir bir tarafı olur mu? En büyük sorun. Türkiye’deki futbolun gelişmemesine en büyük etken hakem performansıdır. Bir gün bu ülkede bir hakem çıkıp, maçı konuşmamıza, taktikleri eleştirmemize vesile olursa; kendi yayınımında bile ayağa kalkıp, önümü ilikleyip minnet ve şükranlarımı sunacağım. Yapacağım zira bunlar bizim düşmanımız değil ki insanımız. Benim onlarla ne üzere bir derdim olabilir. Facialar. “Kötüler, iyi değiller” değil facialar. Dünyada hiçbir meslek bu kadar avantajlı olsun, hayatı yaşarken geriye sardırma imkanımız olduğunu düşünüyor musunuz?
‘Amacınız insanları birbirine düşürmek mi?’
Hata yapmazdım ki ben hiç. Adamlarda bir de teknoloji var. Mesleklerini icra ederken maçı durdurup, görüntüden seyredip karar verme bahtlarına karşın bu kadar berbatlar. Bir maçta seni itmem, onun kriterine nazaran penaltı. Bak onun kriteri. Ona da kabulüm. Bu adamın hakemlik görüşü bunu veriyor diyorum. Birebir maçta öteki kadroya oluyor, vermiyor. İtmeye VAR’a gidiyor penaltı mı diye. Birebir maçta 10 dakika sonra daha büyük bir itmeye, VAR’a gitmiyor. O vakit siz bu ülke insanını, kışkırtmak, birbirine düşürmek için görevlendirilmiş üzere addediliyorsunuz. O denli bir şey olabilir mi? Maksadın ne? Her maç sonrası dikkat et, yönetici, oyuncu, taraftar herkesin ağzından köpükler çıkıyor. Maçı herkes bir gün sonra konuşabiliyor bunlar yüzünden. Herkes bir öfke, herkes bir şikayet. Nabızlar olağana dönünce, 4-4-2’nin 8 numarası eksik kaldı diyebiliyorlar. Artık centilmence bir maç geçsin de kazananı da tebrik edelim. Hayat devam ediyor.
‘Fatih Hoca’nın yemek kelamı var’
Fatih Hoca’nın yemek kelamı var bana. Pazartesi yemek yiyeceğim. Ben Fenerbahçeli’yim. Severim ben onu o da beni sever. Rekabet tabanına kadar olsun. Galatasaraylı kardeşlerimiz ekiplerini harikulade seviyorlar. Desteklesinler. Moral versinler, Galatasaraylı Fatih Hoca taktiklerini alana sürsün. Galatasaraylı kardeşlerimiz, terinin son damlasına kadar uğraş etsin. Keza Fenerbahçeliler’de. Maç bittikten sonra hepimiz kardeşiz. Aileyiz. Eğlenelim, birbirimizi kızdıralım. Fakat bu kadar. Düşman, birbirine karşı kışkırtılıp, terörize olmuş bir spor ortamına çevirdik. Kabul etmiyorum.
250 TL’ye varan güzel geldin bonusu Misli.com’da
Milliyet