Besinlerin üzerindeki etiket bilgilerinden besin ile ilgili birçok şey öğrenebiliriz. Bu bilgilerden biri besinin ‘son tüketim tarihi’ başkası ise ‘tavsiye edilen tüketim tarihi’.
Bu iki tarih birbirinden farklıdır. Lakin ortalarındaki farkı ne yazık ki birden fazla insan bilmediği için binlerce ton besin çöpe gidiyor.
STT VE TETT ortasındaki fark nedir?
Türk Besin Kodeksi Etiketleme Yönetmeliği’ndeki tarifine nazaran STT; mikrobiyal açıdan kolay bozulabilen ve kısa bir mühlet sonra insan sıhhati açısından tehlike teşkil etmesi beklenen besinlerin tüketilebileceği son tarihi gösterir.
Süt ve süt eserleri, et ve et eserleri ve yumurta üzere besinler olduğunu STT halinde etiketlenir. STT’si dolan besinler sıhhati tehlikeye attığından çabucak atılması gerekir.
TETT; Türk Besin Kodeksi Etiketleme Yönetmeliği’ne nazaran uygun halde koruma edilmesi durumunda besinin kendine has özelliklerini koruduğu süreyi gösteren tarihtir.
Etikette belirtilen TETT gününe kadar besin, kalitesini en iyi biçimde koruma edebilir. Lakin bu tarihten sonra besinin kalitesi ve besin kıymeti azalmaya başlayabilir.
Bilhassa bakliyat, çay, şeker üzere raf ömrü daha uzun olan besinlerin etiketinde TETT yer alır.
Bir besinin TETT’si geçtiyse kimi özelliklerini kaybetmiş olabilir ancak bunlar sıhhatimizi olumsuz etkileyecek durum değildir.
O yüzden TETT geçti diye gıdayı çabucak çöpe atmamalıyız. Şayet besinde makûs koku ve istenmeyen lezzet varsa o durumda tüketilmemesi ve atılması gerekir.
Milliyet
