Erzurum Uzundere ilçesine 28 kilometre uzaklıktaki Dikyar Mahallesi’nde yaşayan Alan ailesinin 8 çocuğundan en küçüğü olan Adem Alan (36), , 2007 yılında babasını, 2014 yılında da annesini kaybetti. Geçen yıla kadar Dikyar Mahallesi’nde hayvancılık yapan Adem Alan, daha iyi hayat ve ticaret yapabilmek için Erzurum’a yerleşmeye karar verdi. Alan, 130 küyükbaş hayvanını da ticaret yapmak için sattı. Alan’ın işleri iyi gitmedi. Hayvan alım-satımı yaparken daima ziyan eden Adem Alan, 9 ayda 500 bin TL’den fazla borçlandı.
Palandöken ilçesinde apartmanın bodrum katını kiralayarak burada yaşayan Alan, bir müddet sonra elinde avucunda ne varsa kaybetti. Geçinebilmek için Dikyar Mahallesi’ndeki ağabeyinden dayanak alan Adem Alan, konutundaki eşyalarını da satmak zorunda kaldı.
Bir çekyat ile komşuların verdiği eski koltuk ekibi dışında bir şeyi bulunmayan, bodrum katındaki konutta kalan Alan, “Dikyar Mahallesi’nde hayvancılıkla uğraşırken bir şeyler yapabilme hevesi ve ticaret için Erzurum’a geldim. 130 küçükbaş hayvanım vardı. Onları biraz ucuza sattım, vadeyle mal aldım. Aldığım hayvanları da paraya çevirmek için biraz ucuza satmak zorunda kaldım. İşlerimi çevirip, yoluna koyayım derken bir de baktım yüklü bir borcun altına girmişim. Elimdeki hayvanlarım da gitti. Erzurum’daki ticarete ayak uyduramadım. Benim de yanlışlarım oldu. Elimdeki hayvanlarım ucuza gitti. Kendimi kurtarayım derken daha beter battım. 500 bin TL’nin üzerinde banka ve şahıslara borcum birikti. Çok makûs durumdayım. Geçen akşam istasyonda tren raylarının üzerinde bayılmışım, bekçiler beni donmak üzereyken bulup hastaneye götürmüşler. Borcum çok büyük. Köyüme dönmek, buralardan kurtulmak istiyorum. Köyüme, dağıma giderek orada çobanlık yapmak istiyorum ” diye konuştu. Alan konuşurken, gözyaşlarını da tutamadı.
Milliyet
