ŞANSAL BÜYÜKA İLE DOBRA DOBRA
Bahsimiz Başakşehir dersleri… Demek ki Muhteşem Lig’de düşük bütçe ile şampiyon olunabiliyormuş. Demek ki, düşük bütçe ile Avrupa Kupaları kovalanabiliyormuş. Biz de o vakit “Büyükler”e soralım.
– Başakşehir 25 milyon euroluk (200 milyon lira) bütçe ile şampiyon oluyor da, bütçeleri 75-80 milyon euroyu bulan gruplarımız niçin şampiyon olamıyor?
-Başakşehir 25 milyon euroluk bütçe ile UEFA Avrupa Ligi’nde çeyrek finali, yani birinci 8’i zorluyor da, dev bütçeli gruplarımız birinci tiplerde niçin eleniyor?
-Büyük kulüplerin beğenmeyip bıraktığı oyuncuları Başakşehir alıp, parlatıp, oynatıp, bu oyuncularla şampiyon oluyor da, bu oyuncuların bedelini, kendilerini kapının önüne koyan kulüpler niçin anlayamıyor?
-Başakşehir bu küçük bütçesi ile futbolcuların maaşlarını vaktinde ödeyip, primlerini her maçtan iki gün sonra hesaplarına yatırırken, büyük kulüplerimiz futbolcu alacaklarını neden 3-5 ay sonra ödüyor, hatta ödeyemiyor?
-Başakşehir’in futbolcularına tek kuruş borcu yokken, büyük kulüplerimiz ve başkaları niçin bu kadar borç sarmalının içinde boğuluyor?
-Başakşehir, Edin Visca üzere Muhteşem Lig’de efsane olacak bir oyuncuyu 220 bin euroya bulup alıyor, bu ligin en iyi stoperi Epureanu’yu bedelsiz takımına katıyor da, büyük kulüplerimiz, bu türlü futbolcuları bu kurallarla niçin bulamıyor?
-Büyük kulüplerimiz her gün arbede edip bildiri yayınlayıp, açıklama yaparken, Başakşehir niçin bu kadar sessiz kalıyor?
– Büyük kulüplerimizde çok uzun vadeli ve çok sık sakatlanmalar olurken, Başakşehir’de bu sakatlanmalar niçin olmuyor?
-Kıskanmayalım, karalamayalım, boşuna çamur atmaya çalışmayalım. Bu muvaffakiyetten ve örnek kulüp modelinden ders alalım.
Buruk gözümde daha da büyüdü
Okan Buruk gözümde daha da büyüdü. Elbette şampiyon olduğu için… Fakat daha değerlisi; maç sonrası şampiyonluğu çok olgun hallerle karşıladığı için… Kendinden evvel bu kulübe katkı sağlayan başta Abdullah Avcı olmak üzere, herkesi hatırladığı için…
Avcı’nın ruhu
Başakşehir’i tekraren şampiyonluğun kapısına getiren lakin her seferinde geri dönen Abdullah Avcı, bu sene şampiyonluk maçında yoktu lakin, bu şampiyonlukta, stadın her yerinde nefesi vardı, ruhu vardı. Avcı’nın Başakşehir’in bir sistem grubu olmasına verdiği katkı asla unutulmaz. Ne keyifli, Başakşehir de kendisini asla unutmadı.
Hakemlerle!
Galatasaray şampiyon oluyor; – Hakemle…
Beşiktaş şampiyon oluyor; – Hakemle…
F.Bahçe bir vakitler şampiyon olurdu;- Hakemle…
Trabzonspor şampiyon olsaydı;- Hakemle…
Başakşehir şampiyon oldu;- Hakemle…
Allah aşkına bu ülkede “hakkıyla” şampiyon olan hiç mi grup yok?
HAFTANIN KELAMI
Spor medyası tarafsız kalamadı ancak sınıfta kaldı. – GÖKSEL GÜMÜŞDAĞ
Mukadderat maçları…
Kendi sahandaki son üç mukadderat maçında;
– Küme düşen Ankaragücü ile berabere kalıyorsan…
– Trabzon’a 9 eksikle gelen Antalya karşısında iki kez öne geçip maçı kazanamıyorsan…
– Konya karşısında 3-1 galipken son 20 dakikada yediğin gollerle 4-3 mağlup oluyorsan…
– Ligde öne geçtiğin maçlarda yakalanıp tam 30 puan kaybediyorsan…Kusura bakma, kaçan şampiyonlukta kabahati, yanlışı TFF’de, MHK’de, kimsede arama…Kendin ettin, kendin buldun. Bunu unutma…
Trabzon’a hakkını teslim etmeliyiz
Şampiyonluk yarışında sonu hüzünle bitse bile iyi bir dönem geçirdiğini kabul etmeliyiz. Ligde ikinci oldu diye “başarısız” damgası vuracak halimiz yok. Bu gerçekçi olmaz, vicdani olmaz, yanlışsız olmaz
Trabzonspor şampiyonluğu kaçırdı, ligde ikinci oldu diye “başarısız” damgası vuracak halimiz yok. Bu gerçekçi olmaz, vicdani olmaz, yanlışsız olmaz. Trabzonspor’un şampiyonluk yarışında sonu hayal kırıklığı ile bitse bile iyi bir dönem geçirdiğini kabul etmeliyiz. Bu hakkı teslim etmeliyiz.
Trabzonspor’u yakan, ani bir kararla, adeta bir refleks, tahminen de bir kaprisle, Ünal Karaman ile yolları ayırması, hiç kuşkusuz “sonun başlangıcı” oldu. En azından benim için o denli…
Bu görüşümü, şampiyonluk kaçtıktan sonra, bugün yazmıyorum. Ünal Karaman’ın vazifesine son verildiği gün yazdım. O günlerde Ünal Hoca’dan şikayetleri biliyordum. Grubun öne geçtikten sonra geri çekildiği, iyi oynamadığı söyleniyordu.
Lakin şu unutuldu: Ünal Hoca, adeta doğum sancısı çeken bir kadronun başındaydı. 5-6 genci birden alana sürüyor, onları, ustalarla harman etmeye çalışıyordu. Bu bizim ülkemizde çok rastlanır bir durum değil… Tam başarıyordu, tam maksada varıyordu, “pat” diye ipini çektiler. Yeniden söylüyorum, yanlış defa yanlış yaptılar.
Tahminen de Trabzonspor’un güçlü takımına güvendiler, “Kim olsa bu grubu şampiyon yapar” rüzgarına kapıldılar. Meğer fazla rüzgarın iyi olmadığını, insanı üşüteceğini unuttular.
Hüseyin Çimşir Hoca’nın hakkını yemek istemem. Âlâ sonuçlar aldı. Ancak kabul edelim ki, birinci teknik yöneticilik tecrübesiydi, dalgalı sularda gemiyi limana nasıl yanaştıracağını her şeye karşın Ünal Hoca kadar bilemezdi.
Bir gerçeği de pas geçmeyelim. Uzun müddetli sakatlıklar, Trabzonspor’un ayarını, kimyasını, futbol anlayışını yerle bir etti. Ekibin ahengi, kalitesi bir anda tesirini büyük ölçüde yitirdi.
Her şeye karşın, bütün bunlara karşın, kendi alanındaki son üç maçı kazanmalıydı Trabzonspor… Burada acemilik devreye girdi, tahminen de meydanın bu kadar boş olduğu bir dönemde şampiyonluk gitti.
Ünal Hoca’nın gönderilişi, Trabzonspor’un bahtını çizdi. O ayrılığı toplumsal vicdan kabul etmedi. Ünal Hoca mağdur oldu, sonunda Trabzonspor mutsuz oldu.
Şurası kesin; futbol yanlışı kabul etmiyor ve faturayı kesiyor. Trabzonspor bir büyük yanlışının bedelini şampiyonluğu kaçırarak ödedi. Ağır bir fatura bu…
Galatasaray bir daha yanmasın!
Galatasaray Teknik Yöneticisi Fatih Terim, Falcao için “Keşke oynayabilseydi” dedi. Keşke… Lakin Falcao’nun müzmin bir sakat olduğu alınırken bilinmiyor muydu? Falcao’nun transferi gündeme geldiğinde bu işi yakından bilenlerle konuştum. Falcao için, “Büyük golcü lakin sakatlığı bitmez. Bir oynar, üç yatar” dediler. Bunu gazeteciler biliyor da, Falcao’ya milyon milyon euro döken yöneticiler bilmiyor mu?
Galatasaray’da Falcao kalacaksa, kesinlikle çok iyi bir golcü daha alınmalı… Falcao oynarsa elbette çok gol atar lakin bu sezonki üzere yatarsa, Galatasaray’ı yakar. Galatasaray bir yandı, bir daha yanmasın…
Selçuk İnan unutulmaz
Galatasaray Kaptanı Selçuk İnan futbola veda etti. Kazandığı kupalarla, attığı frikik golleriyle, gerisinde unutulmaz bir meslek bırakarak veda etti. Yolu açık olsun. Çok derin izler bıraktı. Her şey unutulur da, Selçuk İnan’ın bizi Avrupa Şampiyonası finallerine götüren, İzlanda’ya attığı son dakika frikik golü asla unutulmaz.
Bravo Konyaspor, tebrikler Korkmaz
İki şampiyon adayı Başakşehir ve Trabzonspor’u ligde yenen tek ekip…İki şampiyon adayına 4’er gol atma muvaffakiyetini elde eden tek ekip…“Yandı, iki şampiyon adayı ile oynuyorlar, küme düşer” denen tek grup…İki şampiyon adayını da son iki haftada yenip ligde kalan tek ekip…Bravo Konyaspor… Yürekten tebrikler Bülent Korkmaz Hoca…
Futbola bayan eli
Bir işe bayan elinin değmesi öteki… Kayserispor’a Berna Gözbaşı lider olduğundan beri grubun havası, puanı, imgesi, kulübün yapısı, her şey değişti. Kayseri, Berna Lider ile birlikte ligin birinci yarısındaki çöküntünün altından kalkmaya çalışıyor lakin hasar o kadar büyük ki, bu kadar uğraşa karşın düzlüğe çıkamıyor. Berna Lider için üzgünüm.
Toplumsal medyada yokum
Tekraren yazdım, toplumsal medyanın hiçbir tarafında yokum. Söyleyeceğim bir şey olursa, gazetem de var, televizyonum da… Toplumsal medyada orta ara, benim ağzımdan saçma-sapan şeyler çıkıyor. Asla inanmayın…
DÖNEMIN KELAMI: Alma mazlumun ahını, çıkar aheste aheste… -ANONİM
Vedat Muriç yetmez (5)
Fenerbahçe’ye bir Vedat Muriç’in yetmeyeceğini, dönem başından başlayarak bugüne kadar tam 4 kere üstteki başlıkla yazdım. Artık yeni dönem başlamadan, transfer başlamadan “Vedat Muriç yetmez (5)” yazısını yazıyorum.
Fenerbahçe’ye bir Vedat asla yetmez. Vedat’tan çok daha iyi, çok daha üretken ve gerçek manada bir golcüye muhtaçlık var.
Bulmak kolay mı? Elbette değil…
Lakin Trabzonspor Sörloth’u, Alanyaspor Cisse’yi, Kasımpaşa Thiam’ı (Bir yarıda 11 gol attı) nasıl bulduysa sen de bulacaksın…Transfer için para lazım lakin futbol aklı daha fazla lazım…
Doğrucu Davut!
Beşiktaş’ın hocası Sergen Yalçın futbolculuğundan beri “Doğrucu Davut”tur. İnandığını söyler. Beşiktaş Idaresi para kasvetinden temkinli adım atarken, Sergen Yalçın, “Bize 10 kaliteli futbolcu gerekiyor” dedi. Doğruları ve inandığını söylemek iyidir.
Haftanın golleri
– Sörloth/ Trabzon (Belki de dönemin en iyi golü)
– Shengelia/Konya (Sezonun en iyi frikik golü)
– Emre/G.Saray (Frikikçi Selçuk gitti, Emre geldi)
– Novak/Trabzon (Arka direklerin efendisi)
– Thuram/ Konya (Konyaspor’u ipten aldı)
– Gökhan /Beşiktaş (Bu ön direği daima yapıyor)
Alkış alanlar
– Miloseviç, Skubiç, Johnson (Konya)
– Ersin, Gökhan, Vida (Beşiktaş)
– Sörloth (Trabzonspor)
– Skoda (Çaykur Rize)
– Veysel (Antalyaspor)
– Saracchi (Galatasaray)
– Clichy, Mert Günok (Başakşehir)
Milliyet