Önümüzdeki dönemden itibaren Eintrach Frankfurt forması giyecek olan Bursaspor’un genç yıldızı Ali Akman, Tam Alan’a konuştu. İşte o röportaj…Bursaspor ve Ümit Ulusal Grup formalarıyla attığı goller onu Bundesliga’ya taşıdı. Önümüzdeki dönemden itibaren Eintrach Frankfurt formasıyla izleyeceğimiz 18 yaşındaki golcü, 1.73’lük uzunluğuyla uzunluğundan büyük işler yapıyor. “Sahte 9” konumunun kendi yaş kümesi içindeki en iyilerinden birisi olan genç oyuncu, “Aklımda hiçbir vakit Türkiye’de kalmak olmadı. İstikametimi daima Avrupa’ya çevirdim. Zira orada hem futbol hayatımın hem de özel ömrümün daha iyi gelişeceğini düşündüm” diyor.
18 Nisan 2002 Bursa doğumlusun. Öncelikle aileni tanıyabilir miyiz? Bize futbol öncesindeki çocukluğundan bahseder misin?
Biz İnegöllüyüz. Annem de babam da İnegöl doğumlu. Babam Aydın Akman mobilyacıydı. Artık çalışmıyor. Annem ise mesken hanımı. Konutun tek evlâdıyım. Bütün çocukluğum İnegöl’de geçti. Babamlar üç kardeş. Ayhan amcamın dışında bir de halam var. Geniş bir aileye sahibim ve futbol öncesindeki hayatım, bu geniş ailesiyle vakit geçiren keyifli bir çocuk olarak geçti. Daima kuzenlerimle birlikteydim. Onlarla olduğum vakit çok memnun olurdum. Arkadaşlarımla da çok vakit geçirirdim.
Tahsil hayatınla ilgili bilgi alabilir miyiz? Hangi okullarda okudun? Hangi yabancı lisan ya da lisanları biliyorsun? Ne seviyedesin?
Tahsil hayatıma özel bir okulda başladım. Okulun en fazla ehemmiyet verdiği ders İngilizceydi. Doğrusu, benim de o okulda en fazla öğrenmek istediğim şey İngilizceydi. Tahsil hayatım boyunca daima İngilizceye konsantre oldum. Hala çalışmaya ve öğrenmeye devam ediyorum. İngilizce altyapıyı almam benim için çok büyük avantaj olmuş. Bunu A kadroya birinci çıktığımda çok daha iyi anladım. İki-üç yıl evvel çok iyi konuşamıyordum fakat biraz daha pratik yapma bahtı bulunca İngilizcem de daha iyi bir düzeye geldi. Alışılmış artık Almanca öğrenmeyi de çok istiyorum. Özel bir hocayla çalışacağım.
Futbol topuyla birinci olarak nasıl tanıştın?
Zati emeklemeyi bırakıp yürümeye başladığım andan itibaren topa vurmaya da başlamışım. Annem, babam bana daima bunu hatırlatıyor. Ben onların yalancısıyım (gülüyor). Tanışmam herhalde biraz doğuştan. Genlerde olduğunu düşünüyorum.
Türk futbolunun değerli oyuncularından Ayhan Akman’ın yeğenisin. Onun futbolculuk devriyle ilgili nelere hatırlıyorsun?
Ben 2002 doğumluyum. Amcamın tam etkin olduğu yıllar. Lakin en iyi olduğu periyotlarda amcamı izleyemedim natürel ki. Sonuçta çocuksun ve olan bitenin çok fazla farkında değilsin. Ancak EURO 2008’i hatırlıyorum mesela. Zati futbola bir merakım vardı, amcamın da işin iyilerinden biri olması beni biraz daha motive etti diyebilirim.
Amcan ve senin dışında ailende profesyonel olarak sporla ilgilenen birileri var mı?
Halamın oğlu benden evvel İnegölspor’da futbola başlamış, bir orta Galatasaray’ın altyapısına da gelmişti lakin futbolcu olamadı. Sonra ben geldim. Benden sonra amcamın çocukları Hamza ve Efe var. Onlar da Galatasaray’ın altyapısında. Ancak alışılmış şu an amcam üzere bir profesyonel yok ailemizde.
Amcanla nasıl bir ait var?
Benim için çok özel bir durum. Amcamın futbol oynadığı yıllarda onu gördüğüm vakit heyecanlanıyordum. Zira o benim için bir idol üzereydi. “Acaba ben de amcam üzere olabilir miyim?” diye düşünüyor, o gözle bakıyordum. Ben futbolda ilerleyip amcam da bunu gördüğünde, bana her formda yardımcı oldu. Daima benimle birlikte. Amcamla ortamızda kilit bir sözümüz var, “Performans.” Bu söze odaklanmış durumdayız.
Sendeki yeteneği birinci keşfeden kimdi pekala?
Muhakkak babam… Babam beni “Futbolcu olsun” diye elimden tutup altyapıya götürmemiş. Ben ısrar etmişim, o da İnegölspor’a yazdırmış. Babam bana her vakit şunu söyler: “Sen çok iyiydin. Fakat benim çocuğumdun ve içimden ‘Acaba oğlum olduğu için kayırıyor muyum’ diye geçiriyordum. Kimseye söyleyemiyordum seni. Sana nazar değdirmek de istemiyordum.” Evet, babam en başından beri bana inanan, beni anlayan ve en büyük dayanağı veren insandır. Yeteneğimin farkına varan birinci kişi katiyen babamdır.
2013’ün Mayıs’ında İnegölspor’da filiz lisansın çıkıyor. Üç dönem boyunca bu kadronun altyapısında eğitim alıyorsun. Orada neler öğrendin?
İnegöl küçük bir yer. Orayı çok severim. Antrenmanlarımız da çok keyifliydi. Zira küçük çocuklardık ve yorulmak nedir bilmezdik. Antrenman olsa da gitsek, topa değsek, gol atsak diye düşünüyorduk. Çocukluk heyecanıyla birlikte çok hoş hislerdi. İnegöl’de daima hoş anılarım var. Altyapı egzersizinden çıkıyor, A ekip maçına gidiyorduk. Çabucak bizi alıyorlardı zati. Çok hoştu.
9 Eylül 2015’te Bursaspor’a transfer oluyorsun. Bu transfer nasıl gerçekleşti?
Her vakit İnegölspor’dan Bursaspor’a nasıl gideriz diye düşünüyorduk. Hem aileme yakındı hem de altyapısı çok iyiydi. Sonra baht ayağımıza geldi. Bursaspor’un altyapı grubu İnegöl’e gelmiş ve bizimle bir maç yapmıştı. O maçta gol atmıştım. Transferim de bu türlü gerçekleşmişti.
2018’in Ağustos’unda profesyonel mukaveleye imza atıyorsun. 2019-2020 dönemiyle birlikte de şahane bir çıkış yapıyorsun. O dönem ligde 21, Türkiye Kupası’nda dört maça çıkıyor ve dört de gol atıyorsun. Geçtiğimiz dönemi nasıl değerlendirirsin?
Geçtiğimiz dönem benim için çok hoştu. Sonradan oyuna girdiğim maçlarda az mühlet aldım. Onları çok saymıyorum. Fakat birinci 11 oynadığım birden fazla maçta daima iyi işler yaptım. Gol attım, asist yaptım. Geçen sezonki maksadım oynayamasam bile takımda yer almaktı. Zira o dönem kadronun amaçları biraz daha farklıydı ve ben de gruba yeni girmiş çok genç bir oyuncuydum. Hedefim, talih geldiği vakit en iyi biçimde pahalandırmak ve kendimi gösterebilmekti. O dönem beklediğim üzere hoş geçti ve bir bakıma çıkışımı da yapmış oldum.
Bu dönem 17 lig maçında 10 gol attın. İki de Türkiye Kupası maçında oynadın. Bu sezonki performansını nasıl değerlendirirsin?
Nitekim hoş bir performans bence. Beklediğim üzere, patlama yaptığım dönem oldu. Daima hayalini kurduğum bir çizgi vardı, “16-17 üzere oynamaya başlarım, 18-19 yaşıma geldiğimde de A Ulusal Kadro’yu isterim” diyordum. Hayallere gem vurulmaz. Hayal ettiğim üzere de döneme hoş başladım. İstatistiklerim de epeyce iyi. Lakin sayıların ötesinde benim kendimde görmek istediğim asıl şey, oyuna verdiğim katkıdır. Her maçımı sonra çok sık izlerim. Mesela bazen gol attığım maçlarda istediğim halde oynayamadığımı görüyorum. Bu da beni çok keyifli etmiyor. Natürel ki gol atmak ya da attırmak hoş şeyler. Ancak oyuna bir katkı verebiliyorsam, asıl bu benim iyi bir yolda olduğumu gösterir. Benim bilhassa dikkat ettiğim husus daima bu oluyor. Oyuna verdiğim katkı nedir ya da kaç top kaybettim… Benim için en kıymetli istatistikler bunlar.
Eintracht Frankfurt süratli davrandı ve 1 Temmuz 2021’den geçerli olmak kaydıyla seni dört yıllığına transfer etti. Artık önünde parlak bir yol var. Öncelikle neden Bundesliga ve neden Eintracht Frankfurt’u tercih ettin?
Çok hoş bir soru. Başımın çok karışabileceği bir yaştayım… “Hayatımda vereceğim en kıymetli karar bu, doğruyu yapmalıyım” modundaydım. Birçok kulüp beni istedi ve onlarla da temasımız oldu. O sırada ben de git-geller yaşadım. “Ne yapmalıyım, nereye gitmeliyim?” diye çok düşünüyordum. Aklımda hiçbir vakit Türkiye’de kalmak olmadı. Bunu hiç düşünmedim. Tarafımı daima Avrupa’ya çevirdim. Zira orada daha iyi gelişeceğimi düşündüm. Bu karmaşık karar verme sürecinde Eintracht Frankfurt tercihimin gerçek olduğuna beni inandıran kişi Ozan Kabak oldu. Ozan’la çok konuştuk. Lakin bana bir-iki cümlesi zati yetti. “Burası çok farklı. Geldiğinde göreceksin. Hiç düşünme bile” kelamları, kararımı katılaştırdı. Şu da çok değerliydi benim için, “Beni isteyen kulüp, bu isteğinde ne kadar samimi?” Bu evrede sportif yönetici Fredi Bobic ve teknik yönetici İsmi Hütter’in beni arayıp konuşmaları ve verdikleri inanç de çok kıymetliydi. Maçlarımı o kadar çok izlemişler ki, nasıl bir oyuncu olduğumu çok iyi biliyorlar. Anlattıkları projeler ve beni bu kadar istemeleri de kararımı vermemde tesirli oldu Frankfurt üzere büyük ve esaslı bir kulüp, bir oyuncuyu bu kadar çok istiyorsa, bu yolda çok hoş şeyler vardır diye düşündüm.
Frankfurt Sportif Yöneticisi Fredi Bobic, “Türk futbolundaki en büyük yeteneklerden birisini kazandık, çok mutluyuz” diyerek Almanların sana olan büyük inancını belgelemiş oldu. Çok büyük bir takviyeyle Almanya’ya gideceksin. Önümüzdeki dört yıl müddetince kendine nasıl bir yol haritası belirledin?
Dört yılı başımda kurmaya başladım bile. Öncelikle her şeyin adım adım ilerlemesini istiyorum. Bir acelemin olmadığını düşünüyorum. Çok değerli ve çok hoş yıllar var önümde. Bu dört yılı dolu dolu nasıl geçiririm başındayım. Oyun manasında, fizikî manada, hayat manasında, lisan manasında en iyi biçimde yaşamak istiyorum. Hem futbol hayatıma hem de özel hayatıma hoş şeyler kazandırmayı planlıyorum. Futbol manasında çok iyi çalışmak istiyorum nitekim. Nereye geldiğimi, gittiğimde daha iyi anlayacağım diye düşünüyorum. Sahiden o değişimi görmek için sabırsızlıkla bekliyorum. Fizikî ve mental olarak çok daha güçlü olacağımı düşünüyorum. Hiçbir vakit yılmayacağımı da düşünüyorum. Benim için çok hoş şeyler olacağını düşünüyorum. Kademe kademe ilerleyip her şeyi en hakikat biçimde yaşamak istiyorum.
Konya’da çıplak gözle izlediğim Fransa Ulusal Kadrosu’nda Mbappe, Griezzman, Varane üzere yıldızların makine üzere bedenleri ve atletik yapıları beni çok etkilemişti. Günümüzde dayanıklılık ve sürat futbolda çok değerli. Sen bu hususta nasıl düşünüyorsun?
Ben de makine üzere olmak istiyor ve bunun için çalışıyorum. Bence kelam ettiğiniz oyuncuları tepede tutan, futbolu bir iş olarak görmeleri ve işlerine sonsuz bir hürmet duymaları. Benim de birebir yapıda, birebir mantalitede olmam lâzım. Kendimi büsbütün futbola adamak, futbolu en hoş formda yaşayıp hissedebilmek ve bu işin içinde yerimi çok sağlam bir halde almak istiyorum. Onun için bana söylenen her şeyi hakikat biçimde yapacağım. İnşallah ben de fizikî açıdan makine üzere bir oyuncu olabilirim.
Bir yandan da silinip gitmek üzere bir tehlike genç oyuncunun kapısının önünde durur. Bunun pek çok örneğini gördük. Sen bu tehlikenin ne kadar farkındasın ve kendini korumak için nasıl bir yol izliyorsun?
Dediğiniz üzere bu süreç genç oyuncu için çok dertli ve zor… Bir anda patlayıp sonra yok olup giden çok oyuncu var. Dikkat edilmesi gereken şeylerden birisi, katiyen havaya girmemek. Profesyonelleşmek çok değerli. Yeterli bir profesyonelsen, ona nazaran yaşamalısın. Benim hayatımda yaptığım en iyi şey futbol oynamak. Bu işte neden laubalilik yahut saygısızlık yapayım ki? Bana verilen en iyi şey, benim işim… Hürmet duyduğumdan ötürü bu bahsin gündeme geleceğini çok düşünmüyorum. Şayet o denli bir şey olursa kusur büsbütün bana aittir. Uğruna her fedakârlığa katlanabileceğim, inandığım bu yolda yanlış şeyler yaparsam kendime ihanet etmiş olurum. Kendime ihanet edemem. İnsan her vakit kendi doğrularıyla yaşar. Bu biraz da kişinin kendi fikriyle alâkalıdır. Ben de kendime inandığım için, kendimi keyifli etmek için yapıyorum birçok şeyi. Şayet kendinizi keyifli ediyorsanız, birçok insanı da memnun edersiniz. Ben de kendimi her biçimde müdafaayı düşünüyorum bu manada. Gerçek beslenmeyle, hakikat uykuyla, hakikat idmanla profesyonelce yaşamak istiyorum.
18 yaşında gelişime çok açık ve çok yetenekli bir oyuncu olarak kendinde eksik bulduğun, beğenmediğin ve geliştirmek istediğin istikametlerin neler?
Fizikî olarak bence biraz daha kuvvetlenmeliyim. Kuvvetin en büyük etkenlerinden birisi yaş. Ben 23-24 yaşında olduğum vakit, hoş antrene edilirsem çok farklı bir oyuncu olacağımdan eminim. Aslında o dönemlerimde patlayacağım. Genç oyuncunun asıl maksadı çıkış yapmak, “Ben buradayım” demektir. Sonrasında güçlenerek devam edeceğim. O yılları da fizikî olarak güçlenip geçmek istiyorum. Her genç oyuncunun en büyük dezavantajı kuvvet oluyor; fizikî güç oluyor. Alışılmış bu doğuştan gelen de bir şey. Bunun üzerine gitmek lâzım. Sonra biraz daha hızlansam keşke diyorum. Sürat da doğuştan gelen bir şey aslında. Manchester City’de Phil Foden var mesela… O bir özel hocayla koşu antrenmanları yapıyor. Ben de keşke biraz daha hızlı olsam. Suratın varsa bir adım öndesin. Yüzde 1 bile olsa suratımı geliştirsem iyidir diye düşünüyorum.
Uzun vadede kendine nasıl bir meslek planı yaptın? Almanya’dan sonra kendini hangi ülkelerde, hangi gruplarda görmek istersin?
Hayallerin natürel ki hududu yok. En üst düzeyleri görmek istiyorum. Gideceğim kulüp Frankfurt. Çok iyi bir kulüp. Orada öncelikle iyi bir yer edinmek, hoş şeyler yaşamak istiyorum. Performansım iyi olursa esasen işler farklı yerlere gidiyor. Bu düzeyleri de görmek istiyorum. O yüzden öncelikli gayem Frankfurt’ta iyi işler yapıp, iyi bir yer edinmek. Bana inananları mahcup etmemem gerekiyor. Bundesliga’da futbol ayağa paslarla çok hoş oynanıyor. Fizikî olarak da yüksek kaliteli bir lig. La Liga ve Premier Lig’i en üst düzey olarak düşünürsek, La Liga’yı kendime daha uygun görüyorum.
Ümit Ulusal Grup’ta Halil İbrahim Dervişoğlu’nun gerisindeki üçlüde misyon aldın. İki kanatta da forvet gerisinde da oynadın. Bursaspor’da ise santrfor olarak vazife yaptın. Kendini en iyi tabir ettiğin mevki hangisi?
Mutlaka santrfor… Tek santrfor da oynasam iki santrfor da olsak kendimi orada çok iyi hissediyorum. Elbette bir pivot santrfor değilim. “False Nine” yani geçersiz 9 üzere oyunu hem oynatan hem kuran hem istasyon olan konumda kendimi iyi tabir ediyorum. Topa ne kadar çok değersem o vakit çok daha iyi işler çıkıyor hem kendi adıma hem de kadrom ismine.
Son devirde Avrupa’ya çok sayıda oyuncu gönderiyoruz ve hepsi de iyi performanslar sergiliyor. Sence dünya futbolunun Türklere olan bu ilgisinin sebebi nedir?
Bu ilgi artışının en değerli sebebi, birinci giden oyuncuların gösterdiği yüksek performans. Kulüpler yaptıkları transferlerin yanlış olmadığını görünce Türk futbolculara daha fazla ilgi göstermeye başladı. Bir yanda da oyuncularımız A Ulusal Kadro’yla da iyi işler yapıyor. Bu da ne kadar hakikat yolda olduğumuzu gösteriyor. Mesela birtakım ülkelerin alt yaş küme ulusal ekipleri bizi yenebiliyor fakat yaş ilerledikçe biz onlara üstünlük sağlamaya başlıyoruz.
Çocukken yenildiğiniz grubu büyüdüğünüzde yenmiş oluyorsunuz yani…
Evet, çok rahat yeniyoruz. Bunun en büyük sebebi onlara daima sistem dayatılıyor ve sistem oyunu oynuyorlar. Lakin iş sorun çözmeye geldiğinde bunu gereğince yapamıyorlar. Lakin Türk oyuncularında durum bu türlü değil. Aslında daima kendimiz bir biçimde sıkıntıları çözmek üzerine baş yoruyoruz. Bu hususta Türk oyuncular işin içinden çok daha rahat çıkabiliyor.
Pekala, kendine örnek aldığın futbolcu ya da futbolcular kimler? Hangi özelliklerini örnek alıyorsun?
Fernando Torres’i çok beğeniyorum. Vaktin Liverpool’unda onun tarzı çok iyiydi. Saçları uçuşurdu. Beni çok etkilerdi. Benim çocukluğuma denk geliyor. O vakit tam izleyemesem de sonrasında keşfettiğim Torres’e büyük hayranlık besledim. Bunun sebebi tarzı olabilir. Golleri çok iyiydi. Golleri beni çok farklı etkiledi. Tadına varamıyorsunuz ya kimi oyuncuların… Bu da olabilir. Ben tam 90 dakika izleyememiştim Torres’i… Sonrasında Atletico Madrid’de oynarken izledim. O vakit da tepe noktasında değildi. Sonra Agüero’nun çok büyük hayranıyım. Hem benim üzere kısa uzunluklu hem de tek santrfor oynuyor ve fevkalade oynuyor. Uydurma 9’u en iyi uygulayan oyunculardan birisi. Inter’de Lautaro Martinez var, Lukaku ile birlikte oynuyor. Onun oynadığı mevki, benim en iyi oynayabileceğim mevkilerden bir tanesi. Ya o biçimde ikili ya da Agüero üzere tek oynayabilirim. Martinez’in de uzunluğu kısa lakin yaptığı işler çok büyük. O da False Nine olarak oynuyor. Torres, Agüero ve Martinez’in yanı sıra Roberto Firmino’yu da söylemeden geçemeyeceğim. Bir forvet üzere değil de 10 numara üzere oynuyor. Onun da oyun tarzını beğeniyorum. Ondan da bir şeyler kapmaya çalışıyorum. Kimi oyunculardan neyi nasıl alabileceğime bakıyorum. Başka oyuncuları da nasıl konum alıyor diye izliyorum.
Amcan Ayhan Akman uzun yıllar Türk futboluna muvaffakiyetle hizmet etti. Sence boynuz kulağı geçer mi? Amcan bu hususta ne düşünüyor?
Amcam bu mevzuda çok net düşünüyor. Her gün konuşuyoruz zati. “Beni geçecek misin? Soru işareti…” Ben de “Geçeceğim” diyorum… O da bana çok inanıyor ve dayanak çıkıyor. Geçeceğimi o da düşünüyor.
U15’ten U21’e Ulusal Kadrolarımızda 40 kere forma giydin. Şu anda da Ümit Ulusal Kadro kampında seninle birlikteyiz. Ay-yıldız dediğim vakit neler düşünüyorsun? Ulusal Kadro oyuncusu olmak nasıl bir his?
Ay-yıldız dediğiniz an içime bir titreme geldi gerçekten… Burası çok farklı. Riva benim için inanılmaz bir yer. Burayı çok seviyorum. Ulusal Ekip Tesisleri’nde olmak beni daima memnun etmiştir. Üzerimizdeki bu arma çok değerli ve pahalı. Bizler de en iyi halde hizmet etmek için elimizden geleni yapıyoruz. Benim için en kıymetli şeylerden birisi Ulusal Grup formasını giymek, alanda taşımak ve en iyi halde hizmet etmek. Ailem de bu bahiste beni çok destekliyor. Onlar da milliyetçidir. Çok kıymet veririz Türk Bayrağına… Babamın telefonunda benim Ulusal Kadro formalı fotoğraflarım var. Bana daima, “Millî Grup formalı fotoğrafını at” der. Bizim için Ulusal Grup daima çok farklıdır. Sonuçta oynadığımız kulüplere hizmet edeceğiz lakin Ulusal Grup farklı sahiden. Amcamdan görüyordum. Bir gol atıyor, inanılmaz bir sevinç oluyor, bütün ülke ayağa kalkıyor. Ben bunu sağlamalıyım. Ülkemi en iyi biçimde temsil etmeliyim. Bu formayla çok büyük muvaffakiyetler elde etmek istiyorum. Elimden geleni vermek istiyorum. O formayla alanda iki kişi oluyorsun, üç kişi oluyorsun. Bütün grup olarak iyi bir havadaysan, kadro arkadaşlarınla iyi sarılıyorsan seni inanılmaz bir noktaya taşıyor. Bu hisleri hiçbir formda parayla satın alamazsın. Bu hisleri yaşama talihini Allah bize nasip ediyor. Bunun için şükredip en iyi halde temsil etmek durumundayız. Buna lâyık olmak bile inanılmaz bir his. Ulusal Grup formasıyla alana çıkıyorsun, milyonlar gerinde. Türkiye’de futbol aşkı çok farklıdır. O yüzden bir halde A Ulusal Ekip’te muvaffakiyetler elde edip, bu hisleri en iyi halde orada da yaşamak istiyorum. İnşallah Allah nasip eder.
Önümüzde 2021 Avrupa Şampiyonası var. Galler, İsviçre ve İtalya ile birebir gruptayız. Sence nasıl bir turnuva olur ve neler yaparız?
Bizim bu kümeden katiyetle çıkmamız lâzım. Bir oyuncu için de Ulusal Kadro’yla bir yerlere gelmek çok farklıdır. İnşallah en iyi biçimde sonuçlar alıp, kümeden çıkacağız. İnsanımız da biz de muvaffakiyete açız. A Ulusal Kadro forması ile bu başarıyı yakalamamız lâzım. Şu anki oyuncu kümesi bunu başarabilecek düzeyde. Dünya Şampiyonu olmuş Fransa’yı burada yendik, orada berabere kaldık. A Ulusal Ekip maçlarını izlerken takıma baktığım vakit keyifli oluyorum. Yüzüm gülüyor. Ağabeylerimin hepsi dayanılmaz oynuyor.
Hobilerin ve fobiler neler? Bursa’da nasıl bir hayatın var? Almanya’da nasıl bir hayatın olacak?
Arkadaşlarımla vakit geçirmeyi severim. Şu an onu da yapamıyoruz gerçi… Ailemle vakit geçirmeyi, bilgisayarda oyun oynamayı severim. Konsol oyunları oynamıyorum. Son bir yıldır herkes üzere evdeyim malûm. Almanya’da da hoş bir biçimde vakit geçirmek istiyorum.
Bizim unuttuğumuz senin eklemek istediğin bir şey var mı?
Riva’yı yeniden söylemek istiyorum. Meskenim haricinde beni en çok keyifli eden yer Riva. Ulusal Kadro Tesisleri’nde çok keyifli ve memnunum. Huzur var. Nefes alıyorum. Burası benim için çok farklı.
UEFA Oyuncu Gelişim Yöneticisi Jean-François Domergue ile yaptığım röportajda bana Fransa’daki sistemi anlatmıştı. Çocukları 7-8 yaşından itibaren spor kısımlarına ayırıyorlar ve o yaştan itibaren eğitim veriyorlar. Bu da başarıyı getiriyor.
İşte bizim en büyük eksiğimiz bu. Genç Ulusal Kadrolarda karşılaştığımız Avrupalı oyuncular fizikî açıdan bizden önde. Hocalarıma “Bunun sebebi ne?” diye sorduğumda, “Alicim çocuk 7-8 yaşından itibaren programlanarak antrene ediliyor. Sen U14, U15’te daha yeni fizikî idmanlara başlıyorsun” yanıtını alıyorum. Mesela dikkat edin, Avrupalı oyuncular ayak içi pasları muazzam verir. Çok kolay üzere görünüyor değil mi? Aslında o denli kolay değil ve çok kıymetli bir ayrıntı. Bunu senden daha iyi yapıyor Avrupalı. Zira senden 100 bin kere daha fazla pas çalışması yapmış. Senden 5 yıl evvel başlamış çalışmaya… Benim artık onları yakalamam, ortadaki açığı kapatmam gerekiyor. Biz daima öz yeteneğimizle bir yerlere gelmeye çalıştık.
Son devirde pek çok genç oyuncu, kendilerine Avrupa’da meslek arayışı içinde. Bunu neye bağlıyorsun? Daha çok para kazanma hayali mi, daha fazla oynama bahtı mı, gelişmek için daha iyi bir fırsat mı?..
Bence bu kişinin kaliteyi arayış biçimi. Ben daha kaliteli bir hayat, daha kaliteli bir gelişim istediğimden dolayı Avrupa’yı planladım. Avrupa liglerini izlediğim vakit aldığım zevki, farklı liglerde alamıyorum. Bunun sebebini artık gidip göreceğim. Bunları yaşamak, kaliteli bir biçimde futbol oynamak istiyorum. Benim gayem büsbütün bu… Kaliteyi görüp yaşayabilmek…
Milliyet
