İzmir’in Seferihisar açıklarında 30 Ekim’de meydana gelen 6.6 büyüklüğündeki zelzelenin akabinde yıkılan binalarda sadece Rıza Beyefendi Apartmanı’nda arama- kurtarma çalışmaları sürerken, Doğanlar Apartmanındaki çalışmalar dün gece itibariyle sonlandırıldı. Zelzelede tamamı yıkılan apartmanın taban katında 3 yıldır hoşluk salonu işleten ve son anda kaçarak kurtulan İlker Avcı, yaşadığı endişe dolu anları anlattı.
‘EN SON GÖRDÜĞÜMÜZDE BİNA ÜZERİMİZE GERÇEK GELİYORDU’
Olay günü salonda 6 kişi olduklarını ve kaçarken bir müşterisinin çocuğunu da kucağına alarak çıktığını belirten Avcı, “Olay günü salondaydık ve müşterilerimiz vardı. Toplam 6 bireydik. Art tarafta boya hazırlıyordum. O mühlet zarfında hafif sallantı yaşadık lakin çok hafifi bir sallantı olduğu için açıkçası önemsemedik. O sallantı devam ettikçe ben içeriye koştum. İçerideki müşteri ve personellerimize çabucak dışarı çıkmalarını söyledim. O sırada herkes dışarı çıkarken ben gelin odamıza girdim. Orada ve lavaboda kimse var mı diye baktım. Ondan sonra çıktık. Çıktığımızda tam kaldırımın ortasındaydık. Olağan bir sallantı deyip olağan bir formda bekliyorduk. O sallantı daha çok arttı, zelzele suratı da arttı. Binanın ve bizim salonun camları ile yandaki esnaflarımızın camları kırılmaya başladı.
Bunlar anlık oluyor. Ben başımı üst hakikat binaya kaldırdığımda binanın üzerimize yanlışsız geldiğini gördüm. Gerimi döndüm o sırada müşterilerimin ve çalışanlarımın çocuğu vardı. Kaçın diye bağırdım ve o anda müşterimizin çocuğunu kucağıma aldım. Karşımızda bulunan marketin kapısına yanlışsız koşmaya başladım. O sırada baktığımda bina hala üzerimize geliyordu. O sırada ufak çocuğu ve müşterileri de itekledim. O sırada kaçacağımız bir yer yoktu. Çabucak duvarın ve bir arabanın tabanına yattık. Başımı elimle kapattım ve bekledim. Gürültü ile bina çöktü ve tozdan göz gözü görmüyordu. Ben sakin olmaları için bağırdım. Binanın altındayız diye düşünüyordum. Zira her taraf toz duman ve dibimdeki insanı göremez oldum. Elimi kaldırıp üst gerçek dokunmaya çalışıyordum ve bir yere değecek miyim diye. Zira en son gördüğümüzde bina üzerimize hakikat geliyordu” diye konuştu.
‘ÇOK ÜZGÜN BİR DURUMDAYIM’
Büyük kaygı yaşadığını söz eden Avcı, konuşmasına şöyle devam etti:
“Bir yere değecek miyim kaygısıyla etrafıma yavaş bir biçimde uzattım kollarımı. Çok şükür bir yere değmiyordum. 1 dakika boyunca çıkamadık ve şoktan da çıkamadık. Başımı kaldırdığımda bina yanımda eksiksiz. Çok şükür müşteri ve personelimde bir can kaybı olmadı fakat apartmanda daima gördüğümüz arkadaşlarımız, müşterilerimiz ve komşularımız vardı. Açıkçası çok üzgün bir durumdayım. O anda benim dükkanım gitti. 3 yıl boyunca çok emek vermiştim. Arabam de gitti lakin onların hiçbiri benim aklıma gelmedi. Çok şükür sıhhatim yerinde lakin komşularımızı gördük o halde. Yaklaşık 4 gündür enkaz alanından hiçbir biçimde gidemedim. Ve daima enkazdan çıkacak olan arkadaşlarımı, müşterilerimi ve komşularımı bekledim. Çok üzücü bir durum. Verilmiş bir sadakam varmış. Söyleyecek bir şey yok. Şu anda biraz daha iyiyim. Arkadaşlarımız da iyi ancak içimizde hala daha bir burukluk ve yanıklık var. Umarım en kısa vakitte geçer.”
Milliyet
