“Fenerbahçe, mağazalar zincirine sahip üç Muhteşem Lig kulübü Galatasaray/Beşiktaş/Trabzonspor- dışında kalan 17 rakibine “dükkan sizin” deyip kapıları açtı, formalarını satış reyonuna astı ya…
Bir tek küçük lisanımızı yutmadığımız kaldı.
Halbuki bu “çok eski normal”!
Çanakkale’nin kıyısına mıhladığı dehşet içindeki Anzaklar’ın siperlerine yalnızca mermi değil, memleketten bin bir zahmetle gönderilen yemişleri de atan büyük gönlünü Mehmetcik’leri okuyup öğrenmiş bizim jenerasyon şaşırmaz.
Altında buzağı da aramaz…
Olsa olsa alkışlar.
Pandemi, “hayatta kalmakla ayakta kalmak” ortasına sıkışmış insanlığın ciğerini yakarken, futbol denilen centilmenlik temelli gayrette, sportif rakibinin elinden tutmaya çalışmak ne ki?
İşin makûs tarafı, sportmenlik diye diye bir porsiyon şövalyeliğe ağlayacak duruma gelmemiz! Sayısız iyi huyumuzu rekabete kurban vermemiz.
Üstelik cüce akıllarıyla komplo teorileri üretmeye çalışanları kenara bırakın, alkışlayanlarımız bile madalyonun yalnızca bir yüzüne bakmaktayız.
Evet… Fenerbahçe ismine gerçek bir “iletişim başarısıdır” bu atak.
Kötü halde insanidir.
Yıllarca süren “Fenerbahçe’ye Fenerbahçeliden oburu gerekmez” nobranlığından geri adım manasına gelir.
Zira nazik ve şefkatlidir.
Ve her faziletli davranış üzere “doğal” getirileri de vardır… Sevgi, hürmet, takdir üzere.
Fenerbahçe’nin pek çok kulüple ortasındaki buzlar erimiş, liderlerden teşekkürler ve takdirler gelmiş, kurumsal bağlantılar ısınmıştır.
Lakin daha değerlisi, bireylerdir… Fenerbahçe mağazalarına gidip tuttuğu ekibin formasını alacak olan öbür grupların taraftarı beşerler yani.
Dayanılmaz bir güç alışverişidir bu. Dayanılmaz bir sıcaklıktır. Rekabetin manasını ve hoşluğunu bu türlü hadiseler ortaya çıkarır. Küfür de bu türlü azalır, nefret de.
Ne kadar muhtaçmışız aslında.
Tabi, negatif vatandaşlarımız eksik değil!..
Efendim, Fenerbahçe’nin jestine karşı kimi gruplar maçlara daha az asılabilirmiş…
Yahu, bir kulübün lideri rakiplerinin kentinde fabrika yahut benzinlik kurup beşerlerine iş verirse de şike olabilir o zaman!
Bu niyet şeklinin sonu tabibin rakip ekipten hastaya bakmamasına kadar sarfiyat ki, o denli düşünenler beyin hastalıklarının tedavisinde çok zorlanırlar; bilsinler.
Bitmedi… Forması Fenerbahçe mağazasında satılan kulüpler, transfer vakti Fenerbahçe’ye öncelik ve kolaylık sağlarmış.
Sen de yap, avantajını al elinden Fenerbahçe’nin. “İyilik bulaşıcıdır” derler ya; işte bu türlü böyle!
Neyse… Akıl edene tebrikler.
Fenerbahçe tahminen her daim Türk Futbolu’nun lokomotifiydi fakat epeydir boş gidip geliyordu. Birkaç vagon eklediler.
Beşiktaş, Galatasaray ve Trabzonspor hiç gurur sorunu yapmadan kopyalasınlar, 17 kulübe “dükkan sizin” desinler. Zira “yeni normal” bu oldu artık..”
Milliyet
