Pınar Kür
“En çok bayan yaralanıyor”
Hasan Ali Toptaş’ı şahsî olarak tanımıyorum. Şayet zorla bir şey yaptıysa, ki kendisi de özür dilediğine nazaran çoka kaçmış olduğunu kabul ediyor anlaşılan, bu çeşit olaylarda en çok bayan yaralanıyor natürel, hışma o uğradığı için. Natürel çok tatsız şeyler. Hollywood’da olduğu üzere pek çok meslekte uzun vakittir olagelen ve gündeme getirilemeyen problemler bunlar, artık gündeme getirilebiliyor, bu olağan ki iyi bir şey.
Aslı Perker
“Erkeklerin pervasızlıkları bayanlar haykırdıkça bitecek”
Biz bayanlar o denli bir ortamda yetişiyoruz ve yetiştiriliyoruz ki tacize uğradığımızı çok iyi bilsek de başımıza gelecekleri de az çok varsayım ettiğimiz için susabiliyoruz. Bu manada gösterilen cüreti ayakta alkışlarım, bu bir. Sanırım erkeklerin bu üzere pervasızlıkları, bayanlar onların hızlarına haykırmaya devam ettikçe bitirilebilecek. İkinci olarak da Ali Lidar’ınki üzere yorumların da azımsanmadan tıpkı şiddetle kınanması ve o ve gibisi adamlara da toplum, patronları tarafından çeşitli dayatmalarda bulunulması gerektiğini düşünüyorum. Misal sanki Ali Lidar Ot’da yazmaya devam edecek mi? Edecekse ağzını toplayacak ve yanlışsız düzgün bir özür dileyecek mi? Neden mi kıymetli? Zira şayet artık bu yaptığının yanlışlığını fark etmezse bundan bir mühlet sonra da istediğine istediğini yapma hakkını kendinde görecek. Bir şey daha ekleyeyim, şu an bunu kınayan yayınevlerinin, gazete ve mecmuaların içinde çalışan erkeklerin birçoklarının mecbur kaldıkları için bu geri adımı attıklarını ve kendi ortalarında “Abi kusura bakma ya, eminiz haklısındır da işte artık bu türlü yapmak zorundayız” dediklerini düşünüyorum. Hanımlar, kanmayalım yani.
Hakan Bıçakçı
“Kuşaktan nesle aktarılan bir hastalık”
Çok esaslı ve dehşetli bir toplumsal sıkıntımız var. En direkt sözüyle bayanı küçümseme yahut erkek olarak kendini üstün görme hali. Bu maalesef büsbütün içi boş, hiçbir rasyonel karşılığı olmayan, tekrar de nesilden nesle aktarılan bir hastalık. Edebiyat ve sanat etraflarındaki tacizin kökünde de bu durumun olduğunu düşünüyorum. Bir edebiyatçı, okur falan olarak değil, burada yaşayan bir insan olarak çok üzüldüm.
Faruk Duman
“Yazı ömürden büyük değil”
Hayal kırıklığı… “Eril faillik” kelamı de tam bir felaket. Bir yerde, “Kendimi bu dünyaya ilişkin görmüyorum” üzere bir şey demişti Toptaş, bunun altında peygamberlik yanılsaması vardır. Yazı ömürden büyük değildir. Yazmasanız da olur.
Ayfer Tunç
“İncittiğini bilmiyorsa vah edebiyat, vah erkekler”
Taciz ve cinsel atak cürmü işlerken gücünü bana bir şey olmaz zira erkeğim ve ünlüyüm anlayışından aldığı çok olası olan kişinin özür metnini en az hareketleri kadar berbat, pervasız, üstten, kibirli buldum. Şaşaalı söz oyunları kullanarak yaptıklarının kabahat olduğunun farkında olmadığını söylüyor. Yaptıklarının kabahat olduğunun farkındaysa ve bile isteye “incittiğimi bilmiyordum” diyorsa haysiyetsiz bir yalancıdır. Sahiden bilmiyorsa ve bu olanlardan sonra hayret içindeyse vah edebiyat, vah Türkiye, vah erkekler. H. A. Toptaş’ın hatası ve özür metni Türkiye’de erkeklik kültürünün toplum tarafından nasıl inşa edildiğinin seçkin bir örneği olarak tarihte yerini aldı. Turnusol kağıdı üzere fonksiyon gördü, bir kısım erkeğin toplumun kendilerine bahşettiğine inandıkları bu “yüce konum”dan vazgeçmemek için nasıl kıvrandıklarını, tıpkı vakitte da genç ve gözü pek bayanların bu toplumun gerçek gelecek umudu olduklarını gösterdi. Türkiye’nin ünlü bir kişi kelam konusu olunca ifşa ve hayret, sıradan bir erkek kelam olunca şiddet ve cinayet formunda tezahür eden erkeklik kültürünün özü her sınıf, dal ve toplulukta birebirdir, “ben erkeğim.” Ne yazık ki kimi bayanların da hararetle odun taşıdığı bu cehennemi genç bayanlar söndürecek. Korkmayarak, susmayarak, ifşa ederek. Pelin Buzluk, Aslı Tohumcu, Mevsim Yenice ve başını dik tutan bütün bayanlar. Sizinle gurur duyuyorum. Kendi jenerasyonumun ve benden evvelkilerin susan, susmak zorunda kalan bütün bayanları ismine yüreğinizi alkışlıyorum.
Yekta Kopan
“Sahte bir hegemonyanın çöküşü”
Her vakit erkek hükümran bir yapısı olan edebiyat ve genel olarak sanat dünyasındaki ikiyüzlülüğün parçalanması, yerle bir olması, bayanların güçlü ve haklı itirazıyla mümkün olacak. Şu üç güne sığan taciz haberleri ve bayanların bu rezillikler karşısında seslerini yükseltişi, uydurma bir hegemonyanın çöküşü manasına da geliyor. On yıl evvel gerçekleşmesi pek de mümkün olmayan somut ve süratli gelişmeler de bu çöküşü ve bayan sesinin gücünü gösteriyor.
Gaye Boralıoğlu
“Yeni bir kimliği var artık”
Sizden bu soru gelince ne hissettiğimi düşündüm, galiba öncelikle çok üzgünüm, üzgün ve kızgın hissediyorum. Her şeyden önce epey insanın, bu güzelim bayanların sevdikleri, makbul gördükleri ve bir kısmının neredeyse babası yaşında olan bir adam tarafından tacize uğramış olması çok acı. Öte yandan Hasan Ali Toptaş benim sevdiğim bir yazardı ve bir vakitler arkadaşımdı. Bütün olanlar, bu sistematik taciz durumu ve üstüne de o özür yazısı beni büyük hayal kırıklığına uğrattı. Usta bir müelliften beklenmeyecek derecede acemice, kekeme, ondan da daha değerlisi ne yaptığının, nelere yol açtığının hiç farkında olmayan, bütün olanlardan yeniden kendine mağduriyet üretmeye çalışan kötü bir zihin gördüm orada. Hasan Ali Toptaş her vakit edebiyatında lisanı merkeze oturtmuştur, adeta kutsallaştırmıştır. Tahminen de bu üzücü zihnini gizleyebilmek için lisana böylesine büyük ehemmiyet verdi. Zihninin karanlığını ve beceriksizliğini lisan zenginliğiyle örttü. Tahminen de o özür metni onun ortaya koyduğu en gerçek edebi metindir. Hasan Ali Toptaş’ın yeni bir sıfatı, yeni bir kimliği var artık. Bu kimliği onun tacizine uğrayan bayanlar ya da toplumsal medyada kıyamet koparan beşerler yaratmadı, bu yeni kimlik büsbütün Toptaş’ın kendi yapıtı. Bunu hiç unutmayalım.
Murat Gülsoy
“Kadınların uğraşının yanında durmalıyız”
Müellifler hakkındaki taciz ifşalarını ben de başka okurlar üzere kederle izliyorum. Erkek tacizi ve şiddeti her alanda olduğu üzere edebiyat ve sanat etraflarında de daha görünür olmaya başladı zira bayanlar artık susmuyor, sineye çekmiyor. Bu yüzden geçmişe bakışımız değişecek fakat asıl değerlisi daha farklı bir geleceği inşa edeceğiz. Bayan hareketi elbette öncelikle bayanlar için inançlı, eşit ve özgür bir dünya kurmaya çalışıyor ve bu birebir vakitte herkes için özgürlük manasına geliyor. O yüzden de bayanların çabasının yanında durmalıyız. Bu yaşananların dönüştürücü gücüne inanıyorum.
Milliyet
