CHP Genel Lideri Kemal Kılıçdaroğlu, 10 Ocak Çalışan Gazeteciler Günü nedeniyle Parti Genel Merkezi’nde basın toplantısı düzenledi. Kılıçdaroğlu’nun açıklamalarından satır başları özetle şöyle:
AYM’YE BAŞVURACAĞIZ: 1997 yılında yıpranma hakkını elde ettiniz. Bu hak elinizden alındı 2008 yılında. Daha sonra yeniden sizin çabanızla bu hak teslim edilmek istendi ancak basın kartına bağlandı. Bu da haksız bir uygulamaydı. Biz tekrar CHP olarak sizin hakkınızı savunmak için yine Anayasa Mahkemesi’ne başvuracağız. Hiç kimse tek başına ‘Ben en büyük gücüm’ diyememektedir demokrasilerde. İstikrar, denetleme vardır. En kıymetli ve en güçlü denetleme organının medya olduğunu da artık 21. yüzyılda akıl sahibi olan herkes kabul etmektedir. Bu düzenlemeler var, hoş laflar ettik. Pekala Türkiye gerçekleri ne? Medya hakikaten de dördüncü güç olarak kendisini ortaya koyabiliyor mu? Nitekim de vesayeti tümüyle reddedebiliyor mu? Maddelerde ve Anayasa’da öngörülen kurallara uygun olarak yürütme organı medyanın önündeki bütün manileri kaldırıyor mu?
MİNNET BORÇLUYUZ: Problemlere rağmen misyonunuzu azim ve kararlılıkla yapıyorsunuz. Kaleminizi satmıyorsunuz. Bizler, habercilere minnet borçluyuz. 2020 yılında yani 21. Yüzyılın Türkiye’sinde gazeteciler 479 defa hakim karşısına çıkarılıyorsa orada sıkıntımız var demektir. 78 gözaltı, 25 tutuklama, 17 darp ve tehdit ile gazeteci karşı karşıya kalıyorsa orada meselemiz var demektir. 2020 yılında 68 gazeteci hâlâ hapishanelerdeyse orada oturup düşünmemiz lazım. Basın İlan Kurumu bir manada ‘basın infaz kurumuna’ dönüşüyorsa oturup düşünmemiz gerekiyor. Yeniden 2020 yılında Türkiye’de bir ülkenin kelamda Cumhurbaşkanı bir gazeteyi direkt amaç gösterip ‘Ben o gazeteyi okumuyorum siz de satın almayıp okumayın’ diye davet yapıyorsa orada medya üzerindeki vesayeti ve baskıyı bir düşünün.
ÜÇ KANALDAN BASKI: İktidar üç kanaldan bunu yapıyor. Birincisi Basın İlan Kurumu. İkincisi, RTÜK aracılığıyla. Talimat üzerine misyon yapıyorlar. Üçüncüsü, medya sahiplerine vergi kontrolü. Bütün baskılar ve bu baskıların ağırlaşmasına karşı kalemini satmayan, özgürce haber yapan bütün baskılara karşı direnen bir medyamız var. Dünyaya örnek olması gereken bir medyamız var.
‘PROJELERİMİZİ SEÇİMLER YAKLAŞINCA AÇIKLAYACAĞIZ’
Kılıçdaroğlu, “Türkiye’nin Basın Özgürlüğü Karnesi Paneli”nde ise özetle şunları söyledi:
MİTİNGLER GEREKSİZ: Referandum sürecinden sonra mitinglerin ne kadar gereksiz olduğunu gördüm. Sayıları 25-30’u geçmeyecek CHP’ye aralıklı lakin saygın beşerler var, kanaat başkanları var, bunlarla toplantılar yapıyorum. Bana aklınıza gelen her soruyu rahatlıkla sorun diyorum. Yarın seçim olacakmış üzere çalışıyoruz. Türkiye’de istihdam yaratacak olan projeler hazırlıyoruz. Seçimlere muhakkak bir mühlet kala paylaşacağız.
BANA YER VERMİYORLAR: Geçen bir mevzu tartışıldı. Erdoğan dedi ki ‘Kılıçdaroğlu bu bahiste hiç konuşmadı.’ Halbuki ben konuşmuştum lakin onun okuduğu gazeteler bana hiç yer vermiyor.
10 unsurluk teklif
“Dostlarımızla iktidar olduğumuzda medya konusunda neleri yapacağız. 10 unsurluk bir tabloyu bilgilerinize sunmak isterim” diyen Kılıçdaroğlu tekliflerini şöyle sıraladı:
1 Rastgele bir medya organı sahibi, bu faaliyeti dışında öteki bir ticari faaliyette bulunmamalı, etkin siyasetle uğraşmamalı. Temel işi yalnızca medya olmalı. Bu türlü bir yapılanma, medya sahibini siyasal baskılar karşısında daha güçlü kılar.
2 Gazetelerin dağıtımı bütün medya sahiplerinin ortak olduğu bir şirket tarafından yapılmalı. Zira gazetelerin dağıtımı bir gazetenin patronajına teslim edildiğinde, dağıtım konusu rakip gazeteler için tehdit olarak kullanılabilir.
3 Medyada sendikalaşma kaide olmalı. Zira gazeteci, işverenine karşı da özgür olmalı. Sendikadan güç alarak haberinin gerisinde durabilmeli.
4 RTÜK tekrar yapılandırılmalı. RTÜK’ün, üye yapısı meslek örgütleri ile üniversitelerin temsilini sağlayacak doğrultuda değiştirilmeli, siyasi partilere tanınan kontenjan sayısı düşürülmeli.
5 Hiçbir gazeteci, gazetecilik faaliyetinden kaynaklı tezlerle tutuklanmamalı. Muhtemel yargılamaların, tutuksuz olması kuralı temel olmalı.
6 Basın İlan Kurumu, internet medyasını da kapsayacak formda yine yapılanmalı; meslek örgütlerinin temsil sayısı arttırılmalı. Gazete tirajları ve internet sitelerinin izlenme trafiği bağımsız bir kontrol kuruluşu tarafından denetlenmeli. Basın İlan Kurumu’nun ilan kesme yetkisine son verilmeli. Kamu ilanlarının fiyat tarifesi, objektif kıstaslara bağlanarak, siyasal iktidarın keyfi tavrına bırakılmamalı. Basın İlan Kurumu, mahallî medyanın desteklenmesi konusunda olumlu ayrımcılık yapmalı.
7 Kozmik kriterlere uygun, şeffaf ve denetlenebilir bir reyting ölçüm sistemine geçilmeli. Televizyonlarda gösterilen ve ‘zorunlu ilan’ olarak sunumu yapılan tanıtım sinemalarının fiyatsız yayınlanmasından vazgeçilmeli.
8 Basın kartı, meslek örgütlerinin ortak iştirakiyle oluşturulacak bir şura tarafından verilmeli. Devlet bu alandan tümüyle çekilmeli. Kimin gazeteci olup olmadığına devlet değil, gazeteciler karar vermeli.
9 Basın ve tabir özgürlüğüne sınırlama getiren üniversal kriterler hariç, her ne şartta olursa olsun sansür yasaklanmalı.
10 Toplumsal medya, yeni medya yahut alternatif medya olarak nitelendirilen mecralarda yayınlanan haberlerin doğruluğuyla ilgili bağımsız denetim/teyit sistemleri oluşturulmalı.
Milliyet
