BİLAL MEŞE – RÖPORTAJ
Şampiyonluk maçında skoru belirleyen Melike farklı bir meslek kıssası yazdı. Basamakları süratle tırmanan 20 yaşındaki oyuncu, “O devir kulübüm bile yoktu, görüntülerimi izleyip, A Ulusal Takım’a çağırdılar. Eğitimimi tamamladıktan sonra Avrupa’ya gitmek ve Atletico Madrid’de oynamak istiyorum” tabirlerini kullandı.
Yıllardır daima konuşuruz, yazarız, çizeriz… ‘Futbol erkek oyunudur’ diye… Görüyoruz ki son yıllarda bayanlarımız bu görüşü zıdda çevirdiler, futbolun erkek oyunu olduğu niyetini rafa kaldırdılar, hatta son verdiler dersek abartmış olmayız.
O denli ki, tüm ülkelerde bayan futbolu giderek yaygınlaşıyor. Ben de bayan futbolunu izliyorum, adeta erkeklere taş çıkarıyorlar! O denli dan-dun falan değil, teknik kapasitelerini pek net alana yansıtıyorlar. Üç yıldır Gelibolu’da yaşıyorum, buna rağmen etrafımda olup, bitenlere de duyarsız kalmıyor, nerede haber, nerede söyleşi varsa, koşup gidiyorum.
Malum, Beşiktaş Vodafone Bayan Futbol Ekibi ligin finalinde Fatih Vatanspor’la karşılaştı… Maçı başından sonuna kadar izledim, harikulade keyif aldım…
Sonradan oyuna giren Melike Öztürk, Kartal’ı iki farka taşıyan kritik bir gole de imza attı, vuruşu çok klastı. Ve Beşiktaş bayanlarda Türkiye şampiyonu olurken, Şampiyonlar Ligi’nde de ülkemizi temsil etme hakkı kazandı. Asla küçümsenecek bir muvaffakiyet değil, üzerine çok hikaye yazılacak cinsten…
Eee bize de Melike kızımızla söyleşi yapmak düştü… Bana çok yakın, 35 km ötede Tayfur Köyü’nde yaşıyor Melike… Gelibolu etrafının en yüksek nüfusuna sahip, tatlı bir köy, 200 haneli, herkes birbirini tanıyor, çoğunluğu Selanik’ten gelme… Dede Hayrettin Öztürk 82 yaşında, baba Mustafa, anne Emine…
Melike 20 yaşında, karnesine bakıyorum, pekiyi… Çeşitli yaş kümelerinde 41 sefer Ulusal Grup forması giydi. İki defa de A Ulusal oldu… Melike’nin A Ulusal Takım’a çağrılması da bir epey farklı… Kelamı ona bırakalım, kendisi anlatsın;
’Triatlondan futbola’
“Beden eğitimi hocam futbolda başarılı olmam için çok büyük uğraş verdi. Elif hocam benimle çok yakından ilgilendi. Ulusal Takım’a çağrılmam da epey değişiktir. Görüntülerimi izlediler, Ulusal Takım’a çağırdılar. İmkansız olan bir şey sanırım. Düşünün kulübüm yoktu fakat A Ulusal Takım’a çağrıldım, yalnızca görüntü aracılığıyla…”
Pekala, Melike’nin futbola olan sevdası nasıl başladı?
“Önceleri triatlon yapıyordum, bıraktıktan sonra bir sporla uğraşmam gerektiğine inandım. Dedem daima beni ağıla çağırıp, keçilerle ilgilenmemi istiyordu, yapıyordum da… İşte o ortada boş kaldığım anlarda ağıla yakın yani Tayfur Köyü’nün tek alanı olan toprak tabanda çocukluk arkadaşlarım erkeklerle top oynuyordum, sağolsun dedem de benim için itici güç oldu, işte bu türlü başladı futbol sevdam…”
Baba tamam, ancak anne Emine hanım, onun futbol oynamasına karşıydı, zira Melike sahanın ya da köyün orta sokaklarında daima topun peşindeydi, meskene de geç geliyordu. Haydi keçilerin olduğu alana gidelim dedik, o denli yakın falan değil… Neyse biz aracımıza bindik, Melike mi?
Motosiklete bindi, babası da art koltuğa oturdu… Ehliyet falan yok, lakin trafiğe çıkmıyor, bir sürüşü var, gözlerimize inanamadık, sanırsınız ki, Melike motokrosçu!
Baba Mustafa’ya döndüm, “Şampiyonluk primi verdin mi kızına?” diye sordum “Henüz hayır” dedi. Melike’nin motosiklet tutkusu var, tahminen prim olarak ona bir motor alır!
‘Beşiktaş benim yuvam’
Beşiktaş sana neyi anımsatıyor?
– “Beşiktaş deyince aklıma çok büyük topluluk geliyor, hoş bir aile, adeta ikinci yuvam, bu ailenin bir ferdi olmaktan gurur ve onur duyuyorum. Yeni transfer oldum, sanırsınız ki yıllardır o ailenin içinde gibiyim…”
Melike kendisine bir yol haritası bile çizmiş… Öncelikle eğitimini tamamlamak, yabancı lisanını geliştirmek istiyor:
“Tabii ki hedeflerim var, birkaç yıl daha Beşiktaş’ta oynamak istiyorum. Eğitimimi tamamladıktan sonra Avrupa’ya gitmek en büyük hedefim. Bilhassa İspanya’da Atletico Madrid kadrosunda oynamak hedefim…”
Melike’ye son olarak Şampiyonlar Lig’ini sordum:
– “Tabii ki bu kulvarda başarılı olmak istiyoruz. Birinci maksadımız kümeden çıkmak, ülkemizi Şampiyonlar Lig’inde en iyi formda temsil etmek… Başarılı olacağımıza gönülden inanıyorum…”
‘Dedem başladı ağlamaya’
Melike şimdilerde baba ocağında, gelir gelmez birinci işi dedesinin elini öpmek oldu… “Evden uzak kaldığım anlarda dedem her gün beni arar, hatırımı sorar. Beşiktaş’a transfer olmama en çok dedem sevindi zira Kartal onun çocukluk aşkı. Şampiyonluktan sonra birinci işim dedemin elini öpmek oldu. O anı size anlatamam, dedem beni gördü başladı ağlamaya… Kaldı ki ağlamayı hiç sevmez dedem. Bana bakarak gözyaşı dökmesi benim için pahalıydı, zira onun ellerinde büyüdüm, onun sayesinde futbolcu oldum, ekmeğini yiyorum. O olmasaydı, bu noktaya gelemezdim, canım dedem…” Melike’nin ablası Özge de sportmen, uzun müddet atletizm yaptı, şimdilerde ise konutunun bayanı…
‘Talisca’ya benziyorum’
Beşiktaş forması giymiş en beğendiği oyuncuyu sorduk Melike’ye. Ne derse beğenirsiniz: Talisca… “Çünkü benim birtakım özelliklerim ona çok benziyor. Bilhassa çaba tarafı. Evet iyi bir sol ayağı var, lakin ikisini de kullanıyor. Artı aşikâr bir mevkiisi yok, nereye koysanız oynar. Yalnızca ayaklarını değil, tüm bedenini kullanıyor, çok özel bir oyuncu. Tam bir ekip oyuncusu…”
‘Jessica Anne!’
Melike’ye Beşiktaş’ın kaptanı Jessica’yı da sorduk: “Jessica’ya ‘anne’ diyorum, o da bana kızım diyor… Çok iyi anlaşıyoruz, hem çok iyi bir insan, hem de çok yetenekli bir futbolcu…”
Melike, Tayfur Köyü’den bayanlara seslenmeyi de ihmal etmedi: “Buradan bayanlara seslenmek istiyorum; çalışsınlar ve pürüzleri de gerilerinde bıraksınlar. Futbol yalnızca erkeklerin oyunu değildir, biz bayanlar da varız bu kulvarda. Başarılı olmanın tek yolu da çok çalışmaktan geçiyor.”
O bir tabiat insanı
Melike Öztürk yalnızca futbolcu değil, Tayfur Köyü’nde boşta kaldığı anlarda dedesiyle birlikte keçilerle ilgileniyor, tarlaya gidiyor, motor kullanıyor, çok istikametli bir sportmen, tabiat insanı…
Melike’nin çocukluğunda top koşturduğu alana gittik birlikte.. Çim falan değil, yer yer otlar var, geri kalan büyük bir kısmı ise toprak. Kale direkleri var, fakat paslanmış, ağ bile yok!
Melike, böylesi bir tabloda yetişti.
Kartal dayanağı
Gelibolu Beşiktaşlılar Derneği Lideri Hakan Pehlivan, idare şurası üyelerinden Selman Yavaş ve Emrah Özcan da Beşiktaşlı ulusal futbolcu Melike Öztürk’ü ziyaret etti, muvaffakiyetlerinin devamını diledi.
Ailenin gurur kaynağı
Dede, sıkı bir Beşiktaşlı ve 1954 yılından bu yana Kartal’ın tüm maçlarını izliyor. Melike’nin futbola başlamasında Hayrettin Öztürk’ün büyük katkıları var. Annesi Emine evvelce futbol oynamasına karşı çıkmasına karşın, şimdilerde kızıyla gurur duyuyor. Baba Mustafa ise “Onunla ne kadar gurur duysak azdır. Gelecek kuşaklara örnek olacak bir evlada sahibiz. Çok başarılı olacağına gönülden inanıyorum” diyor.
Milliyet
