ÖZEL | Oktay Derelioğlu: Premier Lig’de hocalık yapmak istiyorum

Şu anda neler yapıyorsunuz, size gelen teklifler var mı?

Yaklaşık 5 yıldır alt liglerde hocalık yapıyorum. Daha Muhteşem Lig’e geçemedim fakat kendi adıma bunu staj için yaptım. Bunun nedeni ise aşağılardan yetişip daha da iyi olabilmek içindi. Bu türlü düşünmemin sebebi; hak edenin bir yere gelmesini istemiş olmam. Oyunculuğunuzda iyi olabilirsiniz lakin teknik adamlık çok öbür bir olay, çok büyük bir deneyime sahip olmanız gerekiyor.

‘Premier Lig’de çalışmak istiyorum’

Şu anda meslek planımı nasıl yapacağımı bilmiyorum zira bir yerden sonra tek başınasın ve dayanak bulamıyorsun. O yüzden meslek planlarım ortasında tepe var. Daha öncelerde de belirttiğim üzere İngiltere Premier Lig’de hocalık yapmak istiyorum. Bu hayatta maksadını ne kadar üstte tutarsan o kadar başarılı olursun. Lakin bizim ülkemizde bir yerlere gelebilmek ya da çıkış yapabilmek çok güç. İlerisi için umutsuz konuşmak istemiyorum. Kendimi iyi bir pozisyonda bulmak istiyorum.

Üstün Lig’de yer alan hocalardan yalnızca Okan Buruk ve Mehmet Altıparmak’ın yurtdışı hayali var. Maksadı yüksek tutmak çok kıymetli. Neler düşünüyorsunuz?

Katiyen her işte bu bu türlü. Bunu kendi çocuklarıma da anlatıyorum. Maksadınızı yüksek tutun ki, o amacın yarısına bile ulaştığınızda tatmin olabildiğiniz bir yere gelmiş olabilirsiniz. Bu her meslek kısmı için geçerli bir durum lakin yurtdışında bir şeyleri başarabilmemiz için bir lobimiz olması gerekiyor. Ben şu anda kendi ülkemde bu lobiyi sağlayabilmiş değilim, yurtdışına nasıl açılacağım? Lakin umut her vakit vardır diye düşünüyorum. Daima hazır bir biçimde olursan o baht bir gün kapına çalar mantalitesi ile yaşıyorum.

Futbol, salgın devrinde bir evrilme süreci yaşadı. Bu süreçte, transferlere ödenen yüksek meblağlar artık kalktı. Bu türlü olunca da gruplar altyapılarına yöneldi. Ne düşünüyorsunuz?

Altyapıya yöneldik fakat biz alt yapan bir ülke değiliz. Kulüpler mali sorunlar içerisindeyken oyuncu transfer edemiyor. Bu türlü olunca da; konuttaki buzdolabını bir açıp, bakayım diyorlar. Yoksa bizim sistemli hiçbir altyapımız yok. Çıkan oyuncular da baht yapıtı gittikleri kulüplerde kendilerini gösterip, bir yerlere geliyorlar. Çok verimli bir ülke olmamıza karşın o hasadı bir biçimde toplayamıyoruz. Zira; o tohumu biz ekmiyoruz, sulamasını yapmıyoruz.

90’larda ziyadesiyle forvetler vardı. Artık Ulusal Ekibe bakıyoruz ileri çizgisinde Cenk, Burak ve Enes var. Bu mevzuda ne düşünüyorsunuz?

Baktığınızda hudutlu sayıda oyuncular var. Burak Yılmaz artık yaşını aldı ve yakında bırakacak. Cenk sakatlandı, sonrasında dönmeye çalıştı. Enes ise form tutmaya çalışıyor. Yüzde güvenebileceğimiz ve randıman alabileceğimiz bir isim şu an için yok. Bizim devrimizde inanılmaz forvet vardı. Üç ya da 4 grup çıkarabilecek kadar forvet oyuncusuna sahiptik. Anadolu’da oynayıp da ulusal ekibe gelemeyen çok arkadaşım oldu.

Sizin oynadığınız dönemki futbol ile şu anki futbol ortasında ne tip farklılıklar görüyorsunuz?

O vakitler futbol daha samimi ve daha içtendi. Daha fazla Türk oyuncu vardı. Biz 14 yabancıyı kaldırabilecek bir ülke değiliz. Bu istihdamı kendi oyuncularımıza sağlamamız gerekiyor. Avrupa’nın 5 büyük ligine futbolcu pazarlayan bir ülke değiliz. Bizim ligimizi bizden öteki kimse izlemiyor. Bizim ligimizin o satış potansiyeli bulunmuyor. Bu nedenle 14 yabancı bize çok ağır gelir. Bu nedenle kendi oyuncumuzu ön plana çıkaramıyoruz. Yabancı oyuncu kısıtlaması geldiğinde yerli oyuncu fiyatı artıyor diyorlar.

Hür piyasa diye bir olay var. A kulübü, bir oyuncuya 10 verir, sen 5 verirsen oyuncu kalmaz. O grup bu oyuncuya inanıyorsa alsın aslında. Sen de üret, sen de sat. Ayrıyeten altyapılarda hocalara 2000 lira maaş veriyorlar. Bu parayı verdiğin bir hocadan ne bekliyorsunuz? Avrupa’da sistem daha farklı. Burada hoca 2500 lira ile meskenini mi geçindirecek yoksa oyuncu mu yetiştirecek? Altyapı hocaları bu ülkenin geleceği için çok kıymetli işler yapıyor. Oraya yetişmiş isimler getirmezsen oyuncu da yetişmez. Günümüzde altyapıya dair en değerli sorun altyapı hocalarıdır. Kendilerinin karnı doymadığı için oyuncu da yetiştiremiyorlar. Teknik yöneticinin karnı doymadan oyuncu mu yetiştirilir? İkinci ligde de tıpkı şey geçerli. Oyuncular 500-600 bin lira alıyorken, hocalar 5 bin lira maaş alıyor.

Üç büyüklerde de forma giydiniz. Galatasaray’dan da teklif vardı. Neler yaşandı o devir?

Sene 93’te Trabzon’dan geldiğimde bir bayram günü, Adnan Sezgin ve Adnan Polat ile görüşüp mutabakata varmıştım. Bayram olduğu için bayram sonrası imzalar atılacaktı. Konuta gittiğimde Beşiktaşlı yöneticiler vardı. Onlara Galatasaray ile anlaştığımı söyledim. Onlara, “1 hafta sizden haber bekledim, artık neden geldiniz? “ diye sordum.

‘Galatasaray ile anlaştım lakin Adnan Polat…’

Bana Beşiktaş’a geleceksin dediler. Herkes de konuttaydı. Sülale de Beşiktaşlı zati. Ben de esasen Beşiktaşlıyım. 10-11 yaşlarında maçlara meskenden kaçarak gidiyordum. Lakin, bir adalet varsa onu uygulamak lazım. Galatasaray ile o vaktin parasıyla 2.5 milyara anlaşmıştım. Galatasaray’ın müsaadesi olursa fakat Beşiktaş’a gelebileceğimi söz ettim. Adnan abiyi aradım ve durumu anlattım. Adnan abi de, “ Ya Oktay’cım, benim anladığım kadarıyla sen de Beşiktaş’a gitmek istiyorsun. Bizden yana eza yok.” dedi. O vakitler hem Galatasaray’ın hem de Beşiktaş’ın güçlü bir takımı vardı. Akabinde Beşiktaşlı yöneticileri arayıp, “İzin verdiler, geliyorum.” dedim. Bu türlü bir transfer süreci yaşandı. Merhum Lider Süleyman Seba’nın karşısında para konuşamazdım. Beşiktaş’a yaklaşık 5 kat daha az maaşla 500 bine imza attım.

Keşke Galatasaray’a gitseydim diyor musunuz?

Hayır, asla hiçbir vakit demedim. Beşiktaş/ta yer almaktan da Beşiktaş tarihinde yer almaktan da memnunum. Doğruyu söylemek gerekirse ben kalpten ve gönülden bir Beşiktaşlıydım. Fakat Beşiktaşlılığımı öne çıkaracak hareketlerde bulunmadım. Zira; yapmanın hakikat olduğunu düşünmüyorum. Biz profesyonel bir iş yapıyorduk. Lakin bu forma altında oynamakta her vakit gurur ve onur duydum. Galatasaray’a da çok teşekkür ederim o periyot bana müsaade verdikleri için.

Fenerbahçe’de Beşiktaş derbilerinde ne hissediyordunuz? Nasıl bir psikoloji ile alana çıkıyordunuz?

Bende seyirci bana baskı yapıyordu. Seyirci gördüğüm vakit oynama arzum1-2 jat daha artıyordu. Fakat salgından ötürü maçlar seyircisiz, şu anda futbolcu olsam maçlarda çok verimli olamazdım diye düşünüyorum. Güzel ki bizim dönemimize denk gelmemiş. İnönü’de tünelden alana çıktıktan sonra o atmosferle adeta ‘Herkül’ olurdum. Oynamak için can atardım.

Pekala Süleyman Seba ile unutamadığınız bir anınız var mı?

Lideri biz çok görmezdik. Yılda bir ya da iki defa görürdük. Ben gittiğimde Akaretler’de kulüp binasında görürdüm. Kesinlikle yanına uğrardım. Merhum Şevket Yorulmaz ile olan konuşmalarını dinlerdim. Şevket abi diyor ki, “ O şeyi hallettin mi?”, Süleyman Seba da “Hangi şeyi” diyor. O da diyor ki, “Şeyi şeyden aldığın var ya şeyden.” Seba da diyor ki, “Şeyi mi?”. Ben bir ona bakıyorum bir ona bakıyorum. “Şey” konuşmasıyla anlaşırlardı. Lakin ben o şeyin ne olduğunu bilmiyordum. O kadar tatlı muhabbetlerdi ki… Hiç para konuşturmazdı. Beşiktaş ile asla pazarlık yapmadım. Çok eksiksiz bir liderimiz vardı. Şu anki tiplerle hiç eşleştiremezsiniz o periyotları.

Eski golleriniz izliyorum ve hakkınızda yazılanlara bakıyorum. Beşiktaşlı taraftarlar da sizi çok seviyor. Kendinize haksızlık edildiğini düşünüyor musunuz?

Ben de Beşiktaş taraftarını çok seviyorum. Bunu daha evvel de söyledim. Beşiktaş’tan ben kendi isteğimle ayrıldım. Daha sonra dönmek istedim lakin kulüpte Süleyman Seba yoktu. Öteki yöneticiler bana ikinci bir bahtı vermedi. Gaziantep’te 22 gol attıktan sonra geri dönmek istedim. Serdar Bilgili ile uçakta karşılaştık, dönmek istediğimi söyledim ancak olmadı. Sonrasında İspanya’ya gittim. Oradan da Beşiktaş’a gelmek istedim, yeniden olmadı. Oynadığım ekiplerde başarılı oldum lakin Beşiktaş’taki o havayı bulamadım. Ben Beşiktaş’ta kendimi kral üzere hissediyordum. Dönemedim lakin sıhhat olsun. Biz Beşiktaş formasını yere düşürecek bir harekette bulunmadık.

İspanya maceranıza gelelim. Kalabilir miydiniz orada?

Kalırdım lakin orada kaptanla hengame ettim ve burnunu kırdım. Bana saldırınca ben kendimi savundum. Mafyavari bir oyuncu olduğu için kendimden ötürü değil ailemi düşündüğüm için ayrıldım. Zira; adam beni daima taciz ediyordu ve oranın mafyası üzere davranıyordu. O devir İspanya’nın Marca gazetesine “Rocky Balboa Oktay” diye manşet olmuştum. Anlatıyorum lakin beğenilen bir durum değil. Alanda ve idmanda bana tekme atmak için fırsat kolluyordu. Arbede etmeyi seven bir adam değilim. Gazetelerde küçük fikir adam rahatsız oldu. Mecburen FIFA’ya yazı yazdım ve yardım istedim. Mağduriyetimi anlatınca bana müsaade verdiler ve süreksiz lisans çıkarabileceklerini söylediler. Ben bu durumu çabucak Beşiktaş’a bildirdim. Lakin tekrar ret cevabı aldım. Sonrasında Trabzonspor’a gittim ve faydalı oldum.

Kitap yazmayı düşünüyor musunuz? Hayatınızda o kadar olay var ki belgesel bile çekilebilir. Ne düşünüyorsunuz?

Hayatımı yazsam 3-4 kitap çıkar. Kitap yazmayı da düşünüyorum. Bana bir teklif geldi aslında. Hayatımda yer alan röportajlardan kesim parça bir sinema yapmayı istediler lakin ben kabul etmedim. Zira; içerisi çok ağır. Çocukluğumdan bu yana çok şey yaşadım, çok uzun sürerdi.

“Beni çok erken futbol piyasasına soktular” demiştiniz?

O vakitler 14 yaşımda 2.ligde oynattılar beni. O yaştaki bir çocuğun ne kasları ne kemikleri yerine oturur. 16 yaşında da Harika Lig’de oynattılar. Çok erken oynatıp, erken yükleme yaptılar. Trabzon’da oynarken hocamız Leekens,” Senim ivedi ettiriyorlar ve sen de bilmediğin için oynamak ismine ivedi ediyorsun.Kademeli olarak gelişirsen, dünyanın sayılı forvetlerinden olursun” dedi. Resmi olarak 200’e yakın golüm var lakin bence az. Benim 500 golü bulmam lazımdı. Ben atamadım, doyamadım. Hayallerime giriyor.

Yakın vakitte kaybettiğimiz Maradona ile bir tanışıklığınız var. Neler söylersiniz?

Bence dünyanın gelmiş geçmiş en büyük efsanesidir. 1998 yılında tanışma fırsatım olmuştu. Onunla büyüdüğüm için tanışmak kusursuz bir şey oldu. Gönül isterdi ki; dünya futboluna daha faydalı olabilseydi.

Muhteşem Lig’de son durumu nasıl değerlendiriyorsunuz? Son vakitlerde Anadolu kadrolarının da performansının artmasıyla lige renk geldi. Neler söylersiniz?

Şu anda parayı gerçek kullanabilen ve hakikat planlamayı yapabilen kulüpler tesirli olabiliyor. Başakşehir modelini başka tutuyorum. Zira; aşikâr bir gücü alarak bir yerlere gelmiş bir kulüp. Geçen sene hak ederek şampiyon oldular fakat sıfırdan gelip stada ve tesise sahip oldular. Bütçe açısından da her vakit en üstte olan kulüp durumunda. Lakin Alanyaspor’un geldiği nokta çok iyi. Tıpkı formda yönetimsel borcu bulunmayan Göztepe… Sivasspor da keza o denli. Dört büyükler bu kulüplerden yoksul durumdalar. Tek farkları taraftar. Bugün bu işi bilen beşerler, birinci muvaffakiyetin mali muvaffakiyet olduğunu biliyor. Sportif muvaffakiyet ikinci planda kaldı. Artık kulüpler halka açıldı. Kasa başarısı çok değerli. Bu sene üç büyüklerden biri şampiyon olacak.

Beşiktaş hiç beklenmedik puanlar aldı. Başakşehir, Fenerbahçe ve Kasımpaşa maçlarından 9 puan çıkardı. Siz ne düşünüyorsunuz?

Beşiktaş için berbat bir periyot ismine. Bundan evvelki idareler kulübü darmadağın etti. Beşiktaş şu an mali açıdan bitik bir durumda. Sergen Yalçın, taraftarın çok sevdiği ve dayanak olduğu bir isim. Sergen Yalçın da bunu yapıyor şu anda. Lig uzun bir maraton, baktığınızda berbat başlayan bir Beşiktaş, bunun üzerine çalışarak kendini tesirli bir duruma getirdi. Bu da antrenör başarısıdır. Sonlu bir bütçeyle bunu başarıyor. Ancak şunu da belirtmek lazım, futbolda dün yoktur. Bu tempo ve muvaffakiyet dönem sonuna kadar götürülmeli. İstikrar çok değerli. Tabi ki inişler ve çıkışlar olacaktır ancak şu anda gidişat çok iyi. Bu grubu buralardan alıp oynatmak, şampiyon olunmasa bile muvaffakiyettir.

Fenerbahçe hakkında ne düşünüyorsunuz?

Fenerbahçe bu takım kalitesini oturtamadı. Tesirli oyuncularını ve kalitesini alana yansıtamıyorlar. Saman alevi üzere vakit zaman oynuyor, bir aşağı bir üst çıkıyor lakin beklenen oyun kalitesini hala gösteremediler. Lig uzun bir maraton olduğu için kadroların ivme kazanması vakit alabiliyor. Tahminen Beşiktaş’ın oyununu Fenerbahçe oynayamaya başlayıp. Beşiktai düşüş gösterecek. Dönem içerisinde grubu aşağı ya da üst çekecek birçok hadise yaşanıyor. En kıymetlisi teknik adamın taktiksel hüneri.