“Kaotik bir hafta yaşadık. Galatasaray Lideri Mustafa Cengiz, Teknik Yönetici Fatih Terim ve bendeniz.56 yılı deviren meslek ömrümde birinci defa tansiyon yükselten, polemikler, tartışmalar ve kırgınlıklar yaratan bir işe imza attım.Hiç istemediğim, sevmediğim bir durum.Bazı meslektaşlarımın huy edindiği ya da stratejik hesaplarla kovalayıp yazmaya bayıldığı vaka, benim kucağıma düştü.
Alanya (0-1) maçından sonra Galatasaray Lideri Sayın Mustafa Cengiz’in ağzından çıkan kelamları bir halde duydum. Geçen hafta Çarşamba günü TRİBÜN, çerçeveli köşe formunda değil, haber kalıbına döktüğüm biçimde “Başkanın Öfkesi” başlığıyla yayınlandı.
Sonraki gün kıyamet koptu. Lider aradı, “ Ben bu türlü demeç vermem. Abartılar, eksikler, yanlışlar var” dedi. Yazının en değerli özelliği direkt verilmiş bir demeç olmamasıydı. Ancak Başkan’ın reaksiyonları de yorumları da gerçeği yansıtıyordu. Bunların hiç biri palavra ve uydurma değildi.
Cengiz’den özür diledim. Çok üzüldüm. Üzdüğüm için… Sıkıntı durumda bıraktığım için, kısa bir özür yazısı yazdım. İnsani nedenlerle çok sevdiğim, spor müellifi olarak takdir ettiğim, sıhhatiyle ilgili en sıkıntı süreçlerden birini yaşamasına karşın hayran olunacak özveriyle çalışmasına ve başarısına şahit olduğum kıymetli Lider, Galatasaray’ın hallerini öfkeyle, kırgınlıkla lisana getirmişti.
Bunları yazmamak için çok direndim. Sonunda kendime döndüm ve yazmaya karar verdim. Direkt demeç olmayan, ancak yaşanan bir gerçekliği yansıtan, küçük telaffuzlar, kısa reaksiyonlarla özetlenen bir yazıydı bu. Evet içinde abartı vardı, ufak tefek eksikler vardı. Başkan’a nazaran yanlışlar da vardı. Ancak bunlar “hakikat”i bozacak şeyler değildi.
Gazetede yazdığım özürün yanı sıra Başkan’a da bir bildiri attım. Bu endirekt bağlantı tercihimden ötürü özür dileyip tekrarının olmayacağını söz ettim. Şunu da belirttim: Kamuoyunda tartışma ve polemik konusu yaratacak perde ardı haberler, daha sonra farklı mecralarda da kıymetlendirilerek gündem oluştururdu. Başkan’ın aktardığım niyetleri ve kelamları bu türlü bir durum da yaratıyordu. İçinde reaksiyon de vardı, durum tesbiti ve tenkit de!Ne oldu? Lider Mustafa Cengiz’le Teknik Yönetici Fatih Terim karşı karşıya getirildi. Gece yarısı yuvarlama haberlerle idarenin, Hoca’nın işine son verme kararı aldığı filan yazıldı.
Sonunda akıl devreye girdi. Polemiklere, sansasyona, tartışmalara nokta koyacak “Her şey yolunda” kademesine gelindi. Birlik ve beraberlik tekrarlandı. Lider ve yardımcılarıyla Hoca, sorumlu ve saygılı bir duruş sergilediler. Taraftara “birlik- beraberlik” duruşu sundular. Evet, artık “Her şey Yolunda”! İdare ve taraftarın ittifak ettiği çimento bildiri da şuydu: “Fatih Terim kırmızı çizgimizdir!”
Başkan’ın Öfkesi, kuşkusuz Teknik Yönetici Fatih Terim’i de şaşırtmıştı. Sevgili Hocamız, yazdığımın yüzde yüz hakikat olduğuna inandığını, referans aldığını söylemiş yakın etrafına. Özür dilediğimde bunu bana hiç yakıştıramamış. Çalışma arkadaşlarımdan biriyle dertleşirken, sitemini lisana getirmiş. Keşke direkt bana söyleseydi. Bu yaşta velisine şikayet edilen ilkokul öğrencisi (!) üzere hissettim..
Öte yandan Sayın Lider Mustafa Cengiz, bir konuşmasında “Atilla Gökçe aman diledi. Bildiri attı, telefon etti” demiş. Mevzuyu kapattığını beyan etmiş. O beyanın kapsamında “ Ben Fatih Terim’in ne vakit çağrılsa geldiğini söyledim. İki dakikada demedim” biçiminde konuşmuş.. Böylelikle hem kelamlarını teyit ediyor, hem de küçük yanlışımızı düzeltiyor. Hepsi tamam da, bu “aman dilemek” benim hak etmediğim bir durum. Elbette özür dilemeyi bilirim. Hainlik, kötülük, bilerek yanlış yapmadım. Muhakkak “aman” dilemem!.
Son kelam: Herkese saygılıyım. Dostlarımı, insanları, spor yöneticilerini, teknik adamları, atletleri kırmak, onlara yanlış yapmaktan sakınırım.Elbet benim de kırmızı çizgim var: Gazetecilik. Mesleğime hassaslıkla, sadakatle, onurumla bağlıyım. İşime ihanet etmem.Sonuçta işimi yaptım işte . Hepsi bu!
Liyakat… Sergen Yalçın, Beşiktaş
TRT Stadyum’da beğenerek izleyip dinlediğim Tümer Metin, Beşiktaş’ın 3-0’dan 3-2’ye dönüşen ve güç halle tamamlanan Denizlispor maçından sonra özetle şunları söylemiş: “ Sergen Yalçın Beşiktaş’ın efsanesi olduğu için orada. Beşiktaş’ta liyakat yok!.”
Şaşırdığım bir yorum… Beşiktaş’ta birlikte şampiyonluk onurunu paylaşmış iki arkadaş. Biri teknik yöneticilik, öteki yorumculuk yapıyor. Sergen Yalçın’ın taraftar kredisiyle, şöhreti ve karizmasıyla misyona geldiğini ima etmiş Tümer. İşi liyakat boyutuna kadar taşımış.
Fatih Terim, Galatasaray’a geldiğinde 42 yaşındaydı. Mesleğinde Ankaragücü, Göztepe, Ümit Ulusal Grubu, A Ulusal Grup antrenörlüğü (Piontek’in yardımcısı) ve Teknik Yöneticiliği vardı. Kuşkusuz başarılıydı. Galatasaray’a geldiğinde beklenmedik işler yaptı, mucize başarılara imza attı.
Sergen Yalçın 48 yaşında. Gaziantep, Sivasspor, Alanya ve Malatyaspor’da zorluklarla gayret etti. Çalıştırdığı ekiplere Avrupa maçları oynattı. Ozan Tufan’ın mesleğine dokundu ve ona ikinci bir bahar armağan etti.
3-0’dan 3-2’ye dönen maç için elbette tenkit yapılır. Lakin bu olmayacak şey değildir. Teknik yönetici liyakatını sorgulatacak bir sonuç da değildir. Unutmayalım. Milan da, Liverpool’a 3-0’dan 3-3’e dönüp penaltılarla Şampiyonlar Ligi Kupası’nı kaybetti. Şenol Güneş’in idaresindeki Beşiktaş Fenerbahçe’ye 3-0 üstünlük sağladığı maçın ikinci yarısında 3-3’e takılıp kalmadı mı? Futbolda her vakit her türlü sonuç alınır.
Her neyse… Sergen Yalçın başarsa da başaramasa da Beşiktaş teknik yöneticiliğini hak ederek vazifeye gelmiştir. Liyakat sorunu yoktu!
Analar, babalar, çocuklar… FUTBOL DÜNYANIN SONU DEĞİL
Manchester City Akademi grubunda dört yıl müddetle eğitilen 17 yaşındaki futbolcu, kulübü tarafından özgür bırakılınca intihar etmiş. Jeremy Wisten’ın profesyonel meslek hayalinin sona ermesiyle ailesi fevkalade ekonomik külfete düşmüş. Vefatından sonra Wisten’ın ailesine bağış kampanyası düzenlenmiş. Kulüp de aileye yardım edileceğini duyurmuş. Bizim ülkemizde de binlerce aile, bir gelecek umuduyla oğullarının futbolcu olmasını istiyor. Birlikte hayalleri paylaşıyorlar. Aman dikkat… Hayat büyülü bir masal değil. Muvaffakiyetin yanında hayal kırıklıkları da var. Futbolda gelecek yoksa, mutlak öteki bir yol da vardır. Eğitim, tahsil, meslek edinmek üzere. Deneyin çocuklar.. Asla vaz geçmeyin!
Sanal Bahis Misli.com’da
Milliyet
