Atakaş Hatayspor Teknik Yöneticisi Ömer Erdoğan, Türkiye Futbol Federasyonu’nun TamSaha mecmuasına açıklamalarda bulundu. Futbol oynadığı devirlerde Türkiye’nin en profesyonel isimlerinden birisi olduğunu kaydeden Erdoğan, teknik yöneticilik konusunda birçok ismi beğendiğini fakat kendisine örnek aldığı ismin Jürgen Klopp olduğunu tabir etti.
Ömer Erdoğan’ın TamSaha mecmuasına verdiği röportajın tamamı şu biçimde:
“Babam 1970’lerin başında iki ablamla annemi Kahramanmaraş’ta bırakıp Almanya’ya çalışmaya gidiyor. Hedefi 2-3 sene kalıp, bir otomobil ya da konut parası kazanıp geri dönmekmiş. Fakat oradaki ortamı beğeniyor. Mercedes fabrikasında işe giriyor ve annemleri de yanına alıyor. O gün bugündür annemler orada yaşamaya devam ediyor. Ben kesin dönüş yapmalarını çok istedim lakin ikna edemedim. Türkiye’ye de sık sık gidip geliyorlar. Üç ablam var. Tek erkek benim. Almanya’da bir Türk mahallesinde büyüdüm lakin Alman okuluna gittim. En büyük ezayı o devirde giden gurbetçilerimiz çekti. Zira apayrı bir ülkeye gidiyor ve lisan bilmiyorlar. O zamanki koşullar çok elverişli değil. Zira o periyot Türk marketleri, Türk kahvehaneleri yok. Büsbütün yurtlarda kalıyor. Berbat muameleyle karşılaşıyorlar. Almanlar birinci giden nesli bir ortada tuttuğu için Türk mahalleleri oluştu ve ben de bu türlü bir mahallede doğup büyüdüm. Babam 50 yıldır orada lakin Almancası hâlâ çok iyi değil. Annemin de o denli… Zira hiç gereksinim duymamışlar. O denli bir mahallede büyüdüm ancak bugün bana bir seçenek sunsalar yeniden o mahallede büyümek isterim. Zira çok hoş bir çocukluk geçirdim. Çok hoş arkadaşlıklar edindim. Bizim orada bir varoluş uğraşımız vardı. Bizi Almanlarla birebir kategoriye koymadılar. Ne okulda bir tuttular ne de futbol altyapı ekiplerinde. Bize daima yabancı muamelesi yaptılar. Onun için küçük yaşta çok daha güçlü büyümeyi öğrendik. Gayret ile geçti çocukluğumuz. Daima kendimizi kabul ettirmeye çalıştık.”
“BEN 15 YAŞINDA ÇOK DAHA OLGUNDUM”
Evet mutlaka… Üç oğlum var, en büyüğü 15 yaşında… Ben 15 yaşında çok daha olgundum. Kendi ayaklarımın üzerinde duruyordum. Okula, idmana kendi başıma gidiyordum. Bugün beşerler çocuklarını tek başına servissiz göndermiyor.
“BABAM HİÇBİR MAÇIMI KAÇIRMADI”
“Babam spora ve futbola çok meraklıydı. 7-8 yaşındayken babam beni keşfederek bir altyapı grubuna kaydetti. 1984’te birinci kere lisanslı atlet oldum. Babam o yaşta tahminen benim futbolcu olacağımı öngöremezdi ancak kendisinin de sevdiği bir sporu benim yapmam onu keyifli ediyordu. Bununla da kalmadı, altyapı dönemimden itibaren her hafta sonu hiçbir maçımı kaçırmadı.”
“ÇOCUK BEZİ LİGİ” DİYORLAR. 5-6 YAŞINDA ÇOCUKLARA MAÇ YAPTIRIYORLAR”
“Almanya’da o devirde bile çok iyi imkânlar vardı. O yaştaki gençlere eğitim verebilecek çok sayıda amatör kulüp vardı. Benim doğup büyüdüğüm Kassel kentinin nüfusu tahminen 120-130 bindi ancak kendi tesislerine sahip olan abartısız 120 amatör kulüp vardı. Bahsettiğim Türk mahallesine 2-3 kilometre arada dört farklı kulüp vardı. O yaşta ligler bile başlıyordu. “Çocuk Bezi Ligi” diyorlar. 5-6 yaşında çocuklara maç yaptırıyorlar. O yaşlardaki eğitimde çocuklara hürlük tanıyorlar, futbolun temel hareketlerini öğretiyorlar. Lakin o maç heyecanını yaşamak bile çocuğu yarışmacı hale getiriyor.”
“ST. PAULİ’DE ŞUT ANTRENMANINDA KALEYİ DEVİRDİM”
“Kassel’de profesyonel kadro yoktu. O periyot grubun beğenilen oyuncularından birisiydim. St. Pauli ise Bundesliga’da gayret ediyordu. Beni keşfedip antrenmana davet ettiler. Bir hafta Hamburg’a gittim. Allah da yardımcım oldu. Hatta bir hoş anım var. Şut antrenmanında kaleyi devirdim. O kadar sert vurmuşum ki kale devrildi. Bild gazetesinde, “Denenmeye gelen Ömer Erdoğan, şut antrenmanında kaleyi devirdi” diye haber çıktı. O gazeteyi hâlâ saklıyorum. Şubat ayıydı ve St. Pauli ligde kalma uğraşı veriyordu. Buna karşın teknik yöneticimiz dördüncü gün, “Biz senden eminiz. Seninle kontrat yapmak istiyoruz” dedi. Birinci adımı bu halde attık. St. Pauli benim için çok değerli oldu. Zira birinci kere bu kulüpte profesyonel imkânlarda oynama fırsatı buldum. O bir senede tahminen çok fazla forma bahtı bulamadım lakin o ortamı görmek benim için inanılmaz bir avantaj oldu.”
“BENİ TÜRKİYE’YE GETİREN BİRİNCİ HOCAM HİKMET KARAMAN”
“Sağ olsun beni Türkiye’ye getiren birinci hocam Hikmet Karaman. Onunla hoş bir bağlantımız var. O beni keşfediyor, onun devrinde Muhteşem Lig mesleğime başlıyorum ve 2013’te Bursaspor’da futbolu bırakırken de hocam tekrar Hikmet Karaman. 15 senede bir başlangıçta beraberdik Hikmet Hocamla, bir de sonda. Erzurum’da o devir benim için hiç kolay olmadı. Birinci sefer evimden uzaklaşmıştım. O sırada eşimle yeni tanışmıştık. Onu da Almanya’da bırakıp gelmiştim. Sağ olsun Türkiye’ye ahenk sağlamamda işlerimi kolaylaştıran kişi de tekrar Hikmet Hocam oldu. O da gurbetçi olduğu ve ezaları bildiği için bana daima yardımcı oldu. Erzurum’u çok sevdim. Kendimi geliştirme ve bir sonraki adımımı daha sağlıklı atma açısından çok hoş yıllarım geçti orada. Diyarbakır’da da iki dönemlik bir deneyim yaşadım. Oradaki insanların misafirperverliği ve takviyesi beni çok keyifli etti. Hem ben oraları sevdim hem oralardaki beşerler beni sevdi.”
“BÜLENT KORKMAZ VE BARCELONA’DAN GELEN FRANK DE BOER VARDI, ONLARIN ÖNÜNE GEÇMEK KOLAY DEĞİLDİ”
“Benim gittiğim periyot dertli bir periyottu. Ali Sami Yen kapanmış, maçlar Olimpiyat Stadı’na verilmişti. Eminim Ali Sami Yen’de oynamış olsaydık daha iyi bir dönem geçirebilirdik. Oynadığım mevkide kaptan Bülent Korkmaz ve Barcelona’dan gelen Frank de Boer vardı. Onların önüne geçmek kolay değildi. Bir periyot sonra Fatih Hocamız revizyona gidip gençlere yöneldi ve ben de peş peşe maç oynama fırsatı buldum. Fenerbahçe maçında attığım gol sonrası taraftarların bana olan sevgisi arttı. Lakin orada yararlı olabileceğime inancım kalmamıştı ve Aykut Kocaman için Malatyaspor’u tercih ettim. Düzgün ki de tercih etmişim. Çalıştığım hocalar ortasında en iyilerinden birisiydi. Kendisinden çok şey öğrendim. İki dönem sonra da Bursaspor’a transfer oldum.”
“BURSASPOR’DA ŞAMPİYONLUK BİZİM İÇİN BİR MUCİZEYDİ”
“Bursa benim için çok şey söz ediyor. Zati ailece de oraya yerleştik. Şampiyonluğa gelince bizim için bir mucizeydi. O sene hakikaten takımdaşlık, aidiyet duygusu ve aile ortamının ne kadar değerli olduğunu bir defa daha gördüm. Bir topluluğun, bir grubun gerisinde duruşu, kulübün gerçek yönetilmesi bizi şampiyonluğa taşıdı. Döneme şampiyonluk amacıyla girmemiş lakin Ertuğrul Hocamla bir çıkış yakalamıştık. Lakin dönem içinde o denli bir ortam oluştu ki, ekip içindeki saygı-sevgi, kenetlenme, özgüven, taraftarın ve topluluğun gruba inanması, halkın dayanağı bize haklı bir şampiyonluk getirdi.”
“2012’DE “SON SENEM OLACAK” DEDİM VE BİRİNCİ KERE FUTBOL SONRASINI DÜŞÜNMEYE BAŞLADIM”
“Futbolculuk periyodumu çok profesyonelce yaşadığım için farklı şeylerle başımı meşgul etmedim. Futbol sonrasına çok baş yormadım. Lakin çalıştığım hocalardan notlar tutmaya başladım. Hocaların olumlu-olumsuz iletişimleriyle, idman bilimleriyle ilgili notlar tuttum. 2012’de ise “Son senem olacak” dedim ve birinci defa futbol sonrasını düşünmeye başladım. Futbola çok bağımlıydım. Bana en uygun işin antrenörlük olduğunu düşündüm ve böylelikle direkt bir geçiş yapıp Ertuğrul Hocamın yardımcılığıyla devam ettim. Hocalarımın hepsinden bir şeyler öğrendim. Biraz geriye gidersek Hikmet Hocamın emeği çok fazla. 1990’ların sonunda kullanılmayan metotları Hikmet Hocamız kullanıyordu. Bu Almanya’da bizim için olağandı lakin Türkiye o yıllarda bu düzeye gelmemişti. Merhum Ümit Kayıhan Hocamın da çok farklı bir yeri var bende. Onunla baba-oğul ilgimiz vardı. Almanya’ya düğünüme gelmişti. Kendisiyle üç farklı kulüpte çalışma fırsatı buldum. Allah rahmet eylesin. Galatasaray’a beni getiren Fatih Hocamın da yeri başkadır; liderlik duruşu, grubun makûs gidişatında motivasyonla dik duruşu çok değerlidir. Dışarıdaki krizleri nasıl yönetebileceği konusundaki halleri bana örnek oldu. Aykut Kocaman futbolculara özgüven aşılayan bir teknik adamdı. Futbolculuk dönemimin tepesini Ertuğrul Sağlam ile yaşadım. En uzun müddet onunla çalıştım. Benim için rol model oldu. Futbola bakış açısı çok iyidir. Bursa büyük kent, birtakım istikrarları ayarlamanız lâzım. Kentin büyüklerini kadroya çekmeniz için bu tertibe sizin de katılmanız lâzım. İnanılmaz hoş yönetiyordu hoca bu durumları.”
“‘HATA YAPACAKSAM DA BİRİNCİ HOCA OLARAK YAPAYIM’ DEDİM”
“O periyotlar çok kıymetliydi. Futbolculuk mesleğiniz olsa da öteki taraftan bakmayı o yıllarda öğrendim. Zira futbolcuyken, “Takım kaptanıyım. Sorumluluklarım var. Ekibi yönetim etmem lâzım” diyerek, antrenmandan sonra ekstra çalışıp konuta gidiyordum ve olay orada bitiyordu. Ancak antrenör olunca bu türlü değil. Antrenör olarak 25-30 kişilik oyuncu kümesini yönetim etmek çok farklıydı. Ertuğrul Hoca ile beş yıldır birbirimizi çok iyi tanıyorduk. Çok iyi bir bağlantımız vardı. Baş yapımız uyuyordu. Hocanın oyuncularla olan irtibatı benim için çok değerliydi. Ertuğrul Hoca ile başlamak benim için çok avantajlı bir durumdu. Üç senede çok hoş deneyimler kazandım. Fakat yardımcı antrenörlük de beni kesmedi. Öğrenmenin sonu yok. Üç yılın sonunda, “Ben oldum” demedim ancak “Öğreneceksem birinci hoca olmam lâzım. Yanılgı yapacaksam da birinci hoca olarak yapayım” dedim.”
“BURSASPOR’A RAKİP OLDUĞUM MAÇTAN EVVEL YAKLAŞIK 25 BİN TARAFTAR “BÜYÜK KAPTAN ÖMER ERDOĞAN” DİYE BENİ ÇAĞIRDI”
“Çok büyük bir tesadüf. Bahsettiğiniz üzere birinci maçımı Bursa’ya karşı deplasmanda oynamak benim için çok enteresandı. Olumlu bir tarafı vardı. Sağ olsunlar maçtan evvel yaklaşık 25 bin taraftar “Büyük Kaptan Ömer Erdoğan” olarak çağırdı beni. Hala tüylerim diken diken oluyor. Bu beni çok memnun etti. Oyuncularım bile şaşırdı.”
“KARAGÜMRÜK’TE KİMİ ANLAŞMAZLIKLARIMIZ OLDU VE AYRILMAMIZ GEREKTİ”
“İlk hocalık deneyimimdi. Burada da Süleyman Hurma Liderimize teşekkür etmek istiyorum. Sağ olsun bize güvendi, yardımcı oldu. Şayet o bölümde var olmak ve devam etmek istiyorsanız başlangıcınızın iyi olması lâzım. Karagümrük’e gittiğimde birinci 4-5 haftada istediğimiz sonuçları almasaydık ve beş hafta sonra işimden olsaydım ikinci fırsatı bana kimse verir miydi? Soru işareti… Çok daha sıkıntı kurallarda, daha alt liglerde iş bulurdum. Çalışmaların karşılığını almak çok değerli. O ekibi 13. sıradan alıp play-off sıralamasına kadar getirdik. Lakin sonra kimi anlaşmazlıklarımız oldu ve ayrılmamız gerekti.”
“YAZ PERİYODUNDA 500-600 OYUNCU İZLEDİK”
Grup Harika Lig’e çıktıktan sonra Mehmet Altıparmak ile yollarını ayırıyor ve hoca arayışına giriyor. Sportif Yöneticimiz Fatih Kavlak da sağ olsun beni öneriyor lidere… Onursal Liderimiz Lütfü Savaş’la Ankara’da tanıştık. Karşılıklı bilgi alışverişinde bulunduk. Kendimizi tanıttık, amaçlarımızı söyledik. Birinci görüştükleri hoca benim. Toplantı sonrasında Lütfü Liderimiz sağ olsun, “Benim için hoca belirli oldu. Ömer Hocayla başlıyoruz” diyor. Tarihinde birinci kere Muhteşem Lig’e çıkan ekibin başına Muhteşem Lig deneyimi olmayan, hocalık mesleği çok fazla olmayan birisini getirmek, onun açısından da riskli gözükebilir. Lider, “Benim için isim, meslek, geçmiş kıymetli değil; benim için nitekim hırslı, öğrenmeye, kendini geliştirmeye aç, güç dolu bir hoca istiyorum” dedi ve beni tercih etti. Hatayspor’da işe başladığımda çok fazla vaktimiz yoktu. Çok çabuk hareket etmek zorundaydık. Devam etmek istemediğimiz oyuncularla yollarımızı ayırdık. Çok transfer yapmamız ve grubu sil baştan kurmamız gerekiyordu. İmza attıktan bir hafta sonra kamp başladı. Kamp programı yaparken eksik mevkilere transfer yapmak için de uğraştık. Sportif Yöneticimiz Fatih Kavlak ve takımımla ağır bir mesai harcadık. Yaz periyodunda 500-600 oyuncu izledik. Lakin bu oyuncuların dışında daha evvel grubumla canlı izlediğimiz oyunculara öncelik verdik. Akintola üzere, Münir üzere, Pablo Santos, Ruben Riberio üzere izlediğimiz oyuncuları tercih ettik. Bu hususta idaremiz bize güvendi ve seçim hakkı verdi. Bu itimatlarını de boşa çıkarmadık çok şükür. Kendilerine bir kere daha teşekkür ediyorum.
“DİOUF’UN KARAKTERİYLE İLGİLİ DAİMA HOŞ REFERANSLAR ALDIM”
“Oyuncu almak kolay, kıymetli olan oyuncudan performans almak. Size bir örnek vereyim. Mame Diouf’un Stoke City’de iki dönem yanlışsız dürüst maçı yok. İstatistikleri çok iyi değil. Bu oyuncuyu transfer ederken birtakım kriterleri kıymetlendirerek aldık. Mesela beni en çok heyecanlandıran bir mevzuyu anlatmak istiyorum. Dioıuf’ta ısrar etmemi sağlayan farklı bir olaydı. Mame, Stoke’tayken rezerv ligde oynadı. Bir maçta bir durum var. Kadro arkadaşı penaltı kullanıyor ve penaltı golle sonuçlanıyor. Penaltıyı kullanmayan Mame Diouf, topu filelerden alıp sprintle koşarak orta saha noktasına bırakıyor. Düşünün, Mame Diouf’tan bahsediyorum. Mame bunu Premier Lig’de değil rezerv ligde yapıyor. Futbola karşı ne kadar iştahlı, istekli ve karakterli olduğunu o maçta görüyorum. Olağan Hannover periyodunu, Manchester United devrini zati araştırdım. Diouf mesleği büyük oyuncu lakin iki senede düşüş yaşayan oyuncu için dersiniz ki, ‘Bu oyuncu doymuş.’ Ancak o konum beni çok etkiledi. Senegal Ulusal Ekibi’nde oynadığı, benim de tanıdığım arkadaşlarına da ulaştım. Karakteriyle ilgili daima hoş referanslar aldım. Kendisiyle de imajlı görüşmeler yaptım. O gücünü esasen görünce anlıyorsunuz. Benim verdiğim bildiriler da onu heyecanlandırdı. Demek istediğim, transfer yapmak çok kıymetli fakat oyunculardan bu randımanı alabilmek yahut performansının doruğuna getirmek çok daha değerli. Burada yalnızca kendimden kelam etmiyorum. Biz bir grubuz. Teknik takımım ve yardımcılarımla bir arada oyuncularımı hem fizikî hem mental hem de taktiksel olarak en iyi biçimde hazırlamaya çalışıyoruz. Oyuncuların buna karşılık vermeleri de ne kadar karakterli olduklarını gösteriyor. Sonuçta biz isteriz, anlatırız, gösteririz lakin oyuncu yapmazsa olumlu dönüş olmaz. Futbolcuda potansiyel varsa ve karakteri de iyiyse biz esasen küçük dokunuşlarla onu yeniden üste çıkartabiliriz. Oyuncuya irtibat manasında nasıl dokunmamız gerektiğini daima çalışıyoruz. Hangi ülkenin oyuncusunun nelerden hoşlandığına, ona nasıl davranılması gerektiğine kadar araştırıyoruz. Oyunculara daima yardımcı olmaya çalışıyoruz. En ince ayrıntılara kadar oyuncuları araştırıyoruz. Yalnızca idmanla bu işler oluşmuyor.”
“BÜTÇEMİZİ ÖĞRENDİK VE 10 LİRAYSA 10 LİRALIK BİR EKİP KURALIM İSTEDİK”
“Bu da bu türlü açıkçası… Burada liderimiz bize güvenmiş ve sorumluluk vermiş. Dönem başlarken iyi sonuçlarla bu itimadı geri vermemiz gerekiyordu. Tıpkı biçimde bunun bir de mâliyet tarafı var. Biz dönem başında gelip, “1 milyon euroya şunu alın, 2 milyon euroya bunu alın” diyerek kulübü borca sokup, 3-5 hafta ya da 3-5 ay sonra buradan ayrıldığımızda ardımızda çok büyük bir eza bırakmış olabilirdik. Bunun önüne geçmek için dönem bütçemizi öğrendik ve 10 liraysa 10 liralık bir grup kuralım istedik. 15 liralık ekip kursaydık oyunculara verilen kelamları tutamazdık. Bu sefer diğer sorunlarla karşı karşıya kalacaktık. Biz 10 liraya çok sayıda ve kaliteli oyuncular almamız gerektiğini biliyorduk. Araştırınca oluyor, buluyorsunuz. Şimdiden gelecek dönem için çalışmalarımıza başladık. Dönemin son maçlarına grubumuzu hazırlarken erken hazırlığı da yapmamız gerekiyor. Kulübü mâli açıdan sıkıntı durumda bırakmamak ve almak istediğimiz oyuncuları da kimse fark etmeden erkenden almak istiyoruz. Ne kadar erken alırsak o oyuncuyu o kadar çok kazanmış oluruz. Bu, zahmetli ve yorucu bir iş… Şayet sağlıklı bir planlama olursa bu yapılabiliyor.”
“BOUPENDZA’NIN POTANSİYELİ OLAN BİR OYUNCU OLDUĞUNU DA BİLİYORDUK”
“Aaron’u izlerken son yıllarda istatistik olarak performansının karşılığını vermediğini görüyorduk. Lakin potansiyeli olan bir oyuncu olduğunu da biliyorduk. Yetenekli bir oyuncu. Değişik çalımları, değişik şutları var. Gücünü iyi kullanıyor. Hızı ve hava toplarındaki aktifliği iyi. Bunları çok daha iyi yapabildiği vakit iyi yerlere gelebileceğini düşündük ve o denli transfer ettik. Aldığımızda şu anki halinden çok farklıydı. Kilo sorunu vardı. Kimi hususlarda çok eksiği vardı. Lakin biz bilhassa dönem öncesi kamp periyodunda yaptığımız ekstra çalışmalarla bunu giderdik. Oyuncu da bize çok hoş yanıt verdi. Kadro içerisindeki kaliteli oyuncuların neler yaptığını da gördü. Önünde Mame Diouf üzere meslekli ve karakterli bir oyuncu var. Pablo üzere, Ruben üzere oyuncular var. Bu oyuncular Aaron için çok iyi örnekti. Daha evvel doruğa çıkan oyunculardı. Lakin şu an burada kadrosu bir yerlere getirebilmek için gayret gösteriyorlar. Aaron bundan da çok etkilendi. Arkadaşlarına ayak uydurdu. Dedi ki, ‘Benim de bu grubun bir modülü olabilmem için çok çalışmam gerekiyor.’ Biliyorsunuz ben birinci haftalarda Aaron’u oynatmıyordum. Zira bir sakatlık durumu vardı. O periyot onu daha çok alternatif oyuncu olarak değerlendiriyordum. Fakat o devirde bile hırsıyla, idmanlarda daima üzerine koyarak, eksiklerini tamamlayarak, istediklerimize olumlu yanıtlar vererek kendisini geliştirdi. Ben kendisiyle daima konuştum. “Bak oğlum çok az kaldı. Üzerine koyarak çalışmaya devam et. Talih vereceğim sana. Lakin sen ne vakit hazır olursan, o vakit bu formayı alacaksın ve bir daha çıkarmayacaksın” diyordum. Bu fırsatı kendi oluşturdu. Çok çalıştı ve sabırla bekledi. Oyuna sonradan aldığımız devirlerde daima katkı sağladı. Bu fırsatı da yakaladıktan sonra daima üzerine koyarak devam etti.”
Ömer Erdoğan’ın açıklamalarının devamı şu formda:
BÜSBÜTÜN YENİ BİR KADROYA OYNATTIĞINIZ FUTBOL DA TAKDİR GÖRÜYOR. TEKNİK ADAMLAR BAŞLARINDAKİ OYUN ŞEKLİNİ OTURTABİLMEK İÇİN ÇOKLUKLA MÜHLET İSTERLER FAKAT SİZ DÖNEMİN BAŞINDAN BERİ BELİRLİ BİR ÇİZGİNİN ÜZERİNDE FUTBOL OYNUYORSUNUZ. BU İŞİN SIRRI NEDİR?
“Ekip olarak tahlile çok kıymet veriyoruz. Çok vakit harcıyoruz. Kendi tahlillerimizi önemli vakit harcayarak yapıyoruz, rakip tahlillere de çok kıymet veriyoruz. Bugün bakıyoruz rakibin artıları, eksileri nedir. Artılarına tedbir alırken eksiklerden faydalanmak için planlar geliştiriyoruz. Nereye koşu yapabiliriz, nerede durabiliriz, bunları çalışıyoruz. Hangi atak varyasyonuyla daha çabuk kaleye gideriz diye çok denemeler yapıyoruz. Oyuncu da bunları biliyor. “Şu koridordan, şu ortadan gittiğimde arkadaşım pası attığında kaleci ile karşı karşıya kalacağım” diyor. Bunları hafta içi çalışıyoruz. Doğaçlama oluşan hiçbir şey yok. Çalışmanın karşılığı… Dediğim üzere yaptığımız tahliller ve çalışmanın karşılığını alınca, oyuncular da bunu yaşayınca daha inanarak bakıyorlar artık tahlil ve çalışmalara… Zira sonuca gitmişler ve başarılı olmuşlar. Oyuncular size bu sayede çok farklı bakıyor. Çok zekiler; sizi tartıyorlar. Boş şeyler anlatırsanız ikinci, üçüncü maçtan sonra seni ciddiye almıyorlar. Fakat biz son ayrıntıya kadar ilgileniyoruz. Oyuncunun göremediği küçük ayrıntılara kadar inmeye çalışıyoruz. Bu ortada grubuma de çok teşekkür etmek istiyorum. Burada uzun vakittir benimle olan, birinci yardımcım, dostum Özhan Pulat’ın bende de grupta da çok emeği var… Sonra biliyorsunuz Gökhan Zan Hoca Hataylıdır… Uzun vakittir Hatayspor’a farklı misyonlarda hizmet veriyordu. Benim Ulusal Kadro’dan arkadaşım. Onun dışında İsmail Hür Hocam var. Kendisini daima geliştiren bir teknik adam… Mehmet Kale var; Eskişehir Teknik Üniversitesi’nde doçent, atletik-performans hocam. Nihat Yüksel kaleci antrenörümüz… Daha evvel TFF Eğitim Dairesi’nde, Genç Ulusal Kadrolarda, Muhteşem Lig’de farklı gruplarda çalışmış… Bir de Coşkun Hocam var tahlil departmanımızda… Daha evvel yıllarca Bursaspor’da oynamış, çok bedelli bir teknik adam…”
RÖPORTAJ YAPTIĞIMIZ TÜM OYUNCULARINIZIN VURGULADIĞI AİLE ORTAMINI NASIL OLUŞTURDUNUZ?
“İlk haftadan itibaren oyuncularıma arkadaş üzere yanaştım. Gereksinimlerine nazaran, ağabey, arkadaş yahut baba oldum. Vakti geldiğinde de hoca olarak aramızdaki arayı korudum. Oyuncularımız biliyor ki “Hocamız affedici, bize arkadaş üzere davranıyor, birtakım rahatlıkları veriyor, dostça yaklaşıyor lakin vakti gelince de ikazlarda bulunuyor.” Dediğim üzere oyuncularıma özgüven aşılamaya çalıştım. Her rakibe hürmetimiz var ancak kimseden korkmuyoruz. Bunu aşılamaya çalışıyorum. Kendilerinin ne kadar yetenekli ve karakterli oyuncular olduğunu hatırlatıyorum. Onlara verdiğimiz rahatlıkla birlikte grup içindeki idman metotları olsun, seyahatlerdeki sıcak ortam olsun bu aile ortamını oluşturdu. Genelde oynamayan mutsuz olur lakin bizim grubumuzda herkes birlikte hareket ediyor. Herkes, hak edenin forma giyeceğini biliyor.”
EKİBİNİZ FARKLI MİLLETLERDEN OYUNCULARDAN OLUŞUYOR. HER BİRİ BAŞKA KARAKTERLER. ONLARLA İRTİBATI NASIL SAĞLIYORSUNUZ? KAÇ LİSAN BİLİYORSUNUZ?
“İngilizce ve Almanca biliyorum. Fırsat bulursam Portekizce ve Fransızca öğrenmek istiyorum. İkisini çözsem zati tercümana da gerek kalmayacak. Oyuncuyla bağlantısı direkt kurmak çok kıymetli. Tercümanlar yardımcı oluyor ancak hiçbir vakit direkt bağlantıdaki frekansı yakalayamazsınız.”
HATAYSPOR’UN KISA, ORTA VE UZUN VADEDEKİ AMAÇLARI NELERDİR? SİZ KENDİNİZİ BU GAYELERİN NE KADAR İÇİNDE GÖRÜYORSUNUZ?
“Kısa vadede dönemi en iyi yerde bitirmek istiyoruz. Orta vadede bu kulübü borçlu hale getirmedik. Borcu yok kulübün. Yeni dönemde gelir-gider istikrarını iyi ayarlamak istiyoruz. Hem futbolcu satarak kulübe para kazandırmak hem de uzun vadede tesisleşme konusunda önemli adımlar atılmasını istiyoruz. İnşallah altyapıdan oyuncu yetiştirip, kadroya katmaya çalışacağız. Ligde kalıcı olan, problemsiz bir dönem geçiren lakin daima üzerine koyarak devam eden bir ekip oluşturmak gayesindeyiz.
“UZUN VADEDE HAYALLERİM VAR, BİR TANESİ BUNDESLİGA’DA ÇALIŞMAK”
“Şu anda öğrenme etabındayım. Oyuncularıma da “Her maç kendimizi geliştirmemiz için bir fırsat, her antrenman bir fırsat” diyorum. Her antrenmanı drone aracılığıyla kaydedip izliyorum. Avrupa’daki maçları izlerken artık farklı bakıyorum. Futbolcuyken topun olduğu bölgeye bakıyordum, artık farklı bakıyorum. Hamle yaparken başka oyuncular ne yapıyor, pas alırken gerçek açılar nereler… Lakin birebir vakitte savunma yapan da nasıl yapıyor, bunları takip ediyorum. Yeniliklere açığım. Hatayspor’da çalışmaktan çok memnunum. Ancak uzun vadede hayallerim var. Bir tanesi Bundesliga’da çalışmak… İngiltere’de çalışmayı da çok istiyorum. Hayallerimden biri de Bursaspor’da hoca olmak…”
HATAYSPOR ESKİ STADINDA BU BAŞARIYI YAKALADI. YENİ STADINIZ DA BİTMEK ÜZERE… TARAFTAR OLMADAN, ESKİ BİR STATTA OYNAMANIN TESİRLERİ NELER? YENİ STATLA ALÂKALI NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ?
“Taraftarın eksik olması bizim için çok üzücü… Gönül isterdi ki bu muvaffakiyetleri taraftarların önünde yaşayalım. Onların coşkusuyla daha da hoş işler yapalım. Eski stada gelince, bizim tarihi stadımız. Dönem başından beri orada oynadığımız için meskenimiz oldu. Çok şükür yerimiz iyi. Yeni stat ise devasa ve mükemmel. Geçen hafta idman yapma fırsatımız oldu. 3-4 gün idman yaptık. Hayalimiz orada kendi taraftarımızın önünde dolu tribünlere karşı oynamak. Umarım bu hastalık ortadan kalkar ve birinci maçımız seyircili olur.”
YABANCI OYUNCULARLA YAPTIĞIMIZ RÖPORTAJLARDA ÇOKLUKLA TÜRKİYE’DE TAKTİK VE STRATEJİYE DAYALI BİR OYUN OLMADIĞINDAN, FUTBOLUN HİSLERLE OYNANDIĞINDAN KELAM EDİYORLAR. VAKİT ZAMAN AYKUT KOCAMAN, ABDULLAH AVCI ÜZERE TEKNİK ADAMLARIN DA BU TİP ŞİKÂYETLERİNİ DUYMUŞTUK. SİZ BU HUSUSTA NE DÜŞÜNÜYORSUNUZ?
“Katılmamak elde değil. Maalesef Türk oyuncuların birçok altyapıdan hem geç çıkıyor hem de hazır gelmiyor. Açıkçası taktiksel bilgi olarak çok zayıf geliyor. Türk futbolu o denli bir şey ki uzun yıllardır bu hususta adım atılamıyor. Bu değişim bugünden yarına yapılamıyor. Bu bahiste yeni kuşak hocalar olarak biz daha çok baş yoruyoruz. Benim üzere hocaların oynatmak istediği futbolu saha içerisindeki dizilişten, topsuz oyundaki dizilişten görebiliyorsunuz. Taktiksel varyasyonlar, rakibe nazaran oynamalar görülebiliyor. Umarım daima bir arada bu değişimi gerçekleştiririz.”
TEKNİK YÖNETİCİ ÖMER ERDOĞAN, FUTBOLCU ÖMER ERDOĞAN’A NELER SÖYLER, HANGİ İHTARLARI YAPARDI?
“Benim Ömer Erdoğan üzere bir futbolcum olsun isterdim. Profesyonel ve örnek bir futbolcu… Yetenekleriyle değil lakin saha içinde ve dışında profesyonelce nasıl yaşanır, örnek gösterirdim. Bu hususta mütevazî olmayacağım. Tahminen de Türkiye liglerinde en profesyonel oyunculardan birisiydim. Zira işimi inanılmaz seviyor ve hürmet duyuyordum. Buradan meskenime ekmek götürüyorum. Ona nazaran bir yaşantım vardı. Dediğim üzere bu türlü bir öğrencim olsa takdir ederdim.”
ALMANYA’DA BÜYÜMEK, ORANIN DİSİPLİNİYLE YOĞRULMAK OYUNCULUK MESLEĞİNİZE İSTİKRAR VE MUVAFFAKİYET KATTI SANIRIM. TEKNİK YÖNETİCİLİK MESLEĞİNİZDE DE O DİSİPLİNİN İZLERİ SÜRÜYOR MU?
“Kesinlikle… Almanya’da futbolcu olarak bu disiplini gördüm fakat boş vakitlerimde da kulüplerde staj gördüm. Borussia Dortmund’a iki devir gittim. Bayer Leverkusen’e gittim. Mönchengladbach’a gittim. Klopp, Tuchel, Favre ve Schmidt periyotlarında gittim… Disiplin ve işe hürmetlerini teğe bir gördüm. Ayrıyeten Guus Hiddink’in yanında Chelsea’de staj yaptım ve kendimi bugünlere hazırlamaya çalıştım. Orada hocaların idmanları, maça hazırlıkları ve başka tertiplerini, oyuncularla irtibatlarını gözlemledim. Bunlar bana çok şey kattı. Hepsi bu hususta çok disiplinli, işlerini inanılmaz profesyonelce yapıyorlar. İmkânlar da buna nazaran müsait ancak Chelsea’de Hiddink, “Elimde büyük dünya starları var, inanılmaz oyuncular var. Aman ben bu ekibe egzersiz yaptırmayayım, eksiklerini göstermeme gerek yok. Alanda bıraksam zati oynarlar” demiyor. Onlar bile çok ayrıntıya kıymet veriyor ve tahlil yapıyor. Tuchel ve Klopp periyodunda oyuncuların ne kadar hırslı olduklarını gördüm. En küçük yanlışlarda hocalar oyuncularını uyarıyor.”
LİGİMİZDE EN ÇOK BEĞENDİĞİNİZ OYUNCULAR KİMLER?
“Benim oyuncularım… Ben bizim 11’imizi ve oynamayanları sayarım…”
TEKNİK YÖNETİCİ OLARAK KENDİNİZE ÖRNEK ALDIĞINIZ YA DA BEĞENDİĞİNİZ ANTRENÖRLER KİMLER?
“Jürgen Klopp… Duruşuyla, oynatmak istediği futbolla, oyuncularla olan bağlantısıyla benim için 10 numara. Yakından tanıma fırsatı bulduğum için de çok memnunum. Guardiola da çok hürmet duyduğum bir hoca lakin kendi üslubumu Klopp’a benzetiyorum. Onun üzere oynatmak istiyorum.”
ULUSAL EKİBİMİZ, 2022 DÜNYA KUPASI ELEMELERİNE ÇOK GÜZEL BAŞLADI VE 3 MAÇTA 7 PUAN TOPLADI. ÖNÜMÜZDE AVRUPA ŞAMPİYONASI VAR.
ULUSAL EKİBİMİZLE İLGİLİ NELER DÜŞÜNÜYORSUNUZ?
“Şenol Hocamı ve futbolcu kardeşlerimi tebrik ediyorum. Bizi çok keyifli ettiler. Avrupa Şampiyonası’na katılma fırsatı elde ederek bizi sevindirdiler. 2022 elemelerine de çok iyi başladılar. Bu kuşaktan çok umutluyum. Avrupa tecrübemiz çok fazla. Kaan, Ozan, Merih, Çağlar üzere dünya yıldızlarımız var. Zeki, Umut, Cenk Tosun, Burak Yılmaz… Abdülkadir Ömür geliyor. Okay çok iyi… Daha evvel bu kadar iyi oyuncular yoktu. Bu arkadaşların en iyi liglerde oynayıp deneyim kazanması da büyük baht. Umut ediyorum ki bu sene Avrupa Şampiyonası’nda başarılı olacağız. Hollanda ve Norveç maçlarındaki kadro savunması beni çok umutlandırdı. Kompakt durduk, rakibe konum vermedik. Avrupa Şampiyonası’nda da bu türlü olacak. Bütün maçlarda önceliğiniz gol yememek olacak. Bu alışılmış ceza alanına 10 bireyle otobüs çekip bekleyelim manasına gelmiyor. İkinci bölgede hakikat dizilelim, vakti gelince çabuk çıkalım. Pas yapabilecek bir grubuz, vakit zaman oyunun temposunu da düşürebiliriz. Bu bizim için örnek oldu. Letonya maçı tam zıddı oldu… Letonya geriye çekilip bizim topa sahip olmamızı sağladı. Bu cins maçlar daha güç oynanıyor. Zira onlar da topu kazanıp çok çabuk çıkmak istedi. Avrupa Şampiyonası örnekleri bence Norveç ve Hollanda maçlarındaki oyundur… Şenol Hoca zati tüm tahlilleri yapacaktır.”
BUGÜN ÇOK SAYIDA OYUNCUMUZUN AVRUPA’DA OYNAMASINI NASIL AÇIKLIYORSUNUZ? SİZİN DÖNEMİNİZE NAZARAN NE DEĞİŞTİ?
“Oyuncularımız yürek kazandı. Avrupa’daki ekipler artık Türk pazarını çok daha dikkatli izliyor ve tarıyor. Bakıyorsunuz Ali Akman’ı Bursaspor’dan kapıyorlar. Bursa’yı örnek göstermem gerekiyor. Zira çok genç oyuncularla oynuyorlar ve birçok oyuncularını da Avrupa grupları izliyor… Altınordu Çağlar’ı, Cengiz’i gönderdi… Eskişehir’den Metehan Altunbaş Avusturya’ya gitti. Artık Türkiye pazara girdi ve Türk futbolcular da artık cesaretlendi. “Biz de gidebiliriz ve başarılı olabiliriz” diyorlar. Bir de yeni nesil artık kendisini çok daha çabuk hazırlamaya başlıyor. Mesela lisanı çözmek için ders alıyorlar. Benim vaktimde en büyük külfet lisan sorunuydu. Ağabeylerimiz gittiklerinde oraya adapte olamıyordu. Mutsuz olup geri dönüyorlardı.”
TEKRAR DE MUHTEŞEM LİG’E GELEBİLEN GENÇ OYUNCU SAYISI ÇOK FAZLA DEĞİL. BUNU NASIL DEĞERLENDİRİYORSUNUZ?
“Genç nüfusumuz çok fazla lakin imkân tanıyamıyoruz onlara… Burada bakıyorsun etrafına, her yer taş… Biz bile İstanbul’a gelince ter egzersizi yapmak için kaç kilometre yol yapıyoruz. Şu bölgede (Halkalı) kaç bin nüfus var… Bu çocuklar nasıl geliştirsin kendini? Olmuyor… Tahminen potansiyel var. Mahalle ortasında oynuyor ancak onlara imkân vermen lâzım. Havuzumuz küçük olduğu için kasvet yaşıyoruz. Lakin bakıyorsunuz Avrupa’da apayrı… Yahut Afrika ülkelerine bakıyorsunuz orada Avrupalılar akademi açıyor ve oyuncu çıkartıyor. Bizim şanssızlığımız tesislerimiz az, havuzumuz dar. Altyapıya gereğince ehemmiyet vermiyor profesyonel ekipler… Altyapıya çok fazla imkan sağlanmadığı için maalesef oyuncu çok sayıda çıkmıyor.”
Milliyet
