Türkiye’nin en ünlü isimlerinden olan Yaşar Alptekin, maneviyata yönelerek şöhret hayatına dair birçok alışkanlığını geride bıraktı. Alptekin, ‘Demet ve Alişan ile Sabah Sabah’ programına konuk oldu.
Alptekin, canlı yayında dikkat çeken açıklamalarda bulundu. Alişan’ın ‘Geçen geldiğinde kesin bir lisanla evlenmem diyordun artık fikirlerin değişmiş’ demesi üzerine Yaşar Alptekin şu karşılığı verdi:
“Evliliği düşünüyorum ancak bu fikir müddetim ne kadar olur, bilemiyorum. Sonuçta erkeğiz ve bayana gereksinimimiz var. Biz erkekler bayansız yaşayamayız. Yemeğimi yapsın, çamaşırımı yıkasın diye değil… Bayan, erkeğin hayatına estetik katıyor.”
“Motora binmeyi sevecek, gezmekten korkmayacak biri isterim. Tesettürlü olmasını isterim fakat koşulum değil. Büyük konuşmayayım fakat yabancı biri ile olmaz. Kültür farkı var. Türkiye’de bu kadar hoş bayan varken neden yabancıyla evleneyim?”
Yaşar Alptekin ile 25 yıl sonra nikah masasına oturan Nilgün Altınyay, 2 Aralık 2020 tarihinde hayatını kaybetti.
Yaşar Alptekin, eşi Nilgün Alptekin’in bir müddettir akciğer kanseri ile gayret ettiğini söyledi.
İTİRAF ETTİ
Ünlü isim, eşi Nilgün Altınyay ile birinci evliliklerinde yaşadıkları kıskançlıklardan ötürü boşanmak istediğini lakin eşinin kendisinden boşanmak istemediğini tabir etti.
PLANLAYARAK ALDATMIŞ
Yaşar Alptekin, eşi kendisinden boşansın diye planlayarak eşini aldattığını itiraf etti. Alptekin açıklamasında, “Allah affetsin duyulması gereken bir kişiydi zaten” dedi.
“EVİMİZ BAŞIMIZA YIKILDI”
Alptekin acısını şöyle paylaşmıştı; “Ne kelam, ne söz, ne cümle hiçbiri bu kavurucu acının karşılığı olamaz. İnanın tanımı yok. Değiştirmek, geri döndürmek mümkün değil. Kelamın bittiği yerdeyim. Her şey anlamsız, tarifsiz. Meskenin çatısı çöktü, konutumuz başımıza yıkıldı.”
“Nilgün koah hastasıydı, biraz da panik atağı vardı. Bir de üzerine akciğer kanseri olduğu ortaya çıktı. Temmuz ayında Süreyya Paşa Hastanesi’ne yatırmıştık, tedavi görüyordu epeydir. Kimselere duyurmadık, o yüzden sizler de duymadınız. Bir buçuk ay hastanede yattı, o süreçten sonra iyiydi. Akabinde bir periyot kemoterapi gördü ancak atakları başlayınca tekrar hastaneye yatırdık. Esasen hastane ortamı insanı hasta ediyor. Ruhsal olarak da çöküyorsunuz. 20-25 gün hastanede kaldık. Çarşamba sabahı 03.00’te de kaybettik.”
“Bana ‘kanser miyim?’ diye sordu, ‘hayır, bu türlü bir kuşku var lakin kesin değil. O yüzden kemoterapi alıyorsun’ dedim. Yani son vaktine kadar palavra söylemek zorunda kaldım. Esasen biz de temmuzda öğrenmiştik. O denli aman aman uzun bir süreç geçmedi. Çabuk ilerledi ne yazık ki!”
Milliyet